اثر تنش اكسيداتيو ناشي از سرب بر عملكرد، وضعيت آنتياكسيداني و پاسخهاي رفتاري جوجه هاي گوشتي

زمينه مطالعه: تا به امروز، نمونه هاي بي شماري از اختلالات بيوشيميايي، فيزيولوژيك و رفتاري ناشي از رويارويي با سرب در حيوانات گزارش شده است. از سوي ديگر، مكانيسمي كه طي آن سرب موجب كاهش عملكرد پرندگان مي گردد، آشكار نشده است. از اينرو، جهت بررسي اين فرضيه كه سرب با القاي تنش اكسيداتيو و تغيير در وضعيت آنتي اكسيداني و رفتار، بر عملكرد پرنده اثر مي گذارد، اين آزمايش طراحي شد. هدف: اين آزمايش براي بررسي اثر تنش اكسيداتيو القا شده توسط سرب بر عملكرد، وضعيت آنتي اكسيداني و رفتار جوجه هاي گوشتي انجام شد. روش كار: 80 قطعه جوجه گوشتي به طور تصادفي به دو تيمار آزمايشي با 4 تكرار (هر تكرار شامل 10 قطعه جوجه گوشتي) اختصاص يافت. جيره هاي آزمايشي شامل 1) جيره پايه بدون سرب (شاهد) و 2) جيره پايه حاوي mg 200 سرب در كيلوگرم جيره. نتايج: نتايج آزمايش حاضر نشان مي دهد، استفاده از سرب در كل دوره پرورش، افزايش وزن روزانه را نسبت به تيمار شاهد به طور معني داري كاهش داد (01/0>p) و موجب افزايش معني دار ضريب تبديل خوراك جوجه هاي گوشتي شد (01/0>p). همچنين، پس از مصرف جيره آلوده با محرك تنش زا، مقدار مالون دي آلدهيد و نسبت هتروفيل به لنفوسيت به طور معني داري افزايش و فعاليت آنزيم سوپراكسيددسموتاز و گلوتاتيون پراكسيداز به طور معني داري كاهش يافت (01/0≤p). افزون بر اين، استفاده از mg 200 سرب در جيره موجب افزايش معني دار وضعيت نشسته و رفتار تهاجمي و كاهش معني دار رفتار تغذيه پرندگان شد (01/0>p). نتيجه گيري نهايي: نتايج اين آزمايش نشان مي دهد تنش اكسيداتيو ناشي از سرب موجب افزايش ضريب تبديل خوراك و كاهش عملكرد پرنده مي شود. از اينرو، مكانيسم پايه پيشنهادي براي بروز چنين پديده اي اين است كه رويارويي با سرب از طريق اختلال در وضعيت آنتي اكسيداني و رفتار تغذيه اي پرنده موجب كاهش عملكرد مي شود.