اثر دوركنندگي عصاره هاي متانولي و هگزاني گياه آقطي بر روي پشه در شرايط آزمايشگاهي

زمينه و هدف : اثر ضدالتهابي، ضددرد، آنتي اكسيداني گياه آقطي گزارش شده است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر دوركنندگي عصاره گياه آقطي بر روي پشه Culex pipiens در شرايط آزمايشگاهي انجام شد. روش بررسي : در اين مطالعه تجربي گياه آقطي از رويشگاه طبيعي استان مازندران (شهرستان ساري، بخش مركزي، دهستان اسفيورد شوراب، روستاي گله كلا سفلي - كردخيل) تهيه، شناسايي، خشك و سپس از اندام هاي برگ و ميوه آن عصاره گيري گرديد. سپس غلظت هاي50 ، 100 و 250 ميلي گرم بر كيلوگرم عصاره متانولي و هگزاني گياه تهيه شد و مقدار 0.4ml بر روي پوست تراشيده شده خوكچه هندي (Albino) در مساحتي به اندازه 6 در 4 سانتي متر پخش گرديد. سپس در معرض گزش پشه ها قرار گرفت. پس از گذشت 30 دقيقه تعداد گزش هاي پشه بالغ كولكس با سه مرحله تكرار براي هر تيمار ثبت گرديد. همچنين N و N دي اتيل 3- متيل بنزاميد به عنوان كنترل مثبت در نظر گرفته شد. يافته ها : بيشترين اثر دوركنندگي مربوط به غلظت 250 در هر دو عصاره برگ و ميوه گياه بوده و در برگ با حلال متانولي بيشترين اثر دور كنندگي برابر 80درصد و با حلال هگزاني 66.8% و در ميوه با حلال متانلي 84% و با حلال هگزاني 72% تعيين شد (P<0.05). نتيجه گيري : در مقايسه عصاره گيري با دو حلال متانولي و ان هگزاني مشخص گرديد اثر دوركنندگي عصاره هاي متانولي گياه آقطي بازده بالاتري نسبت به عصاره گيري هگزاني داشت و در مقايسه اثر دوركنندگي اندام هاي اين گياه، ميوه گياه اثربخشي بهتري نسبت به برگ دارد.