ميزان خونريزي و نياز به تزريق خون در بيماران با جراحي شكستگي تنه استخوان ران

زمينه و هدف : در بسياري از موارد شكستگي ران به دريافت حجم زياد خون و مراقبت هاي ويژه نياز است. اين مطالعه به منظور تعيين ميزان خونريزي و نياز به تزريق خون در بيماران با جراحي شكستگي تنه استخوان ران انجام شد. روش بررسي : اين مطالعه توصيفي گذشته نگر روي 84 بيمار داراي شكستگي تنه استخوان ران در مركز آموزشي درماني امام خميني ساري طي سال هاي 1391 تا 1393 انجام شد. متغيرهايي نظير سن، جنس، بيماري هاي همراه، نوع شكستگي، نوع جراحي، زمان بستري، هموگلوبين قبل و بعد جراحي، ميزان واحدهاي خون از دست رفته و مدت زمان بستري با بررسي پرونده بيماران ثبت گرديد. يافته ها : در 43 بيمار (51.19%) از پلاك و در 41 بيمار (48.8%) از نيل اينترامدولاري براي درمان شكستگي استفاده شد. براي 13 بيمار (15.47%)، 33 بيمار (39.28%) و 37 بيمار (44.04%) به ترتيب يك واحد، دو واحد و سه واحد خون تزريق شده بود و فقط براي يك بيمار (1.19%) تزريق خون صورت نگرفته بود. بين شدت انرژي و نوع شكستگي و نيز بين ميزان خون تزريق شده با جنس بيماران، نوع شكستگي، هموگلوبين قبل از جراحي و شدت انرژي بالاي شكستگي ارتباط آماري معني داري يافت شد (P<0.05). نتيجه گيري : براي بيماران داراي شكستگي استخوان تنه ران، توصيه مي شود حداقل سه واحد خون رزرو شود.