شناسايي عوامل دروني تاثيرگذار بر ريسك اعتباري بانكها

The Identification of Internal Factors Influencing the Bank’s Credit Risk

بخش بانكي در اقتصاد ايران را مي‌توان مهم‌ترين پل ارتباطي ميان عرضه و تقاضاي منابع پولي دانست، به طوري كه هر گونه نقصان در ساختار اين بخش و ناكارآمدي عملكرد آن زمينه هاي بروز اختلال در ساير بخش‌ها را نيز فراهم مي كند. از سويي، فعاليت بانكداري همراه با ريسك هاي مختلفي است كه مي‌توان به ريسك اعتباري به عنوان مهم‌ترين آنها اشاره كرد. هدف اصلي اين مطالعه شناسايي و تبيين عوامل دروني تاثيرگذار بر ريسك اعتباري بانك ها مي‌باشد. در مطالعه حاضر از نسبت مطالبات غيرجاري بانك ها به كل تسهيلات اعطايي به عنوان شاخص ريسك اعتباري بانك ها استفاده شده است. شواهد تجربي اين مطالعه در قالب مدل اقتصادسنجي داده هاي تابلويي براي نمونه اي شامل 17 بانك داخلي در دوره زماني 1393- 1385 به‌دست آمده است. يافته هاي تجربي حاكي از آن است متغيرهاي دروني كه نشان دهنده نحوه مديريت و عملكرد بانك ها مي‌‌باشند، نقش قابل ملاحظه اي در توضيح مطالبات غيرجاري بانك ها دارند. طبقه بندي JEL :G21، G32، E44، C23

The banking sector has vital role in flow of funds in Iran’s economy and any defect and inefficiency in this sector can lead to serious distortion in other sectors. On the other hand, banking activities face intrinsically different kinds of risk, and the credit risk is recognized as the most important one. The main goal of this study is to identify and explain the internal factors influencing the bank’s credit risk. Non-performing loans to total loans ratio is used as indicator of credit risk. The empirical evidences have been generated based on a panel data analysis in a sample of 17 Iranian banks during 1385 to 1393 period. The findings imply that the internal factors, which is represented by bankʹs performance and management, have a significant role in explaining the non-performing loans of banks. JEL Classification: G21, G32, E44, C23