ارائه روابط جديد ظرفيت ميرايي هيسترزيس قاب هاي خمشي فولادي در سطح عملكرد ايمني جاني مورد نياز روش طراحي مستقيم مبتني بر تغيير مكان

هدف اصلي اين مقاله، ارائه ي رابطه ي مناسبي براي محاسبه ي نسبت ميرايي هيسترزيس براي قاب هاي خمشي فولادي و مقايسه ي آن با رابطه ي ارائه شده در روش طراحي مستقيم مبتني بر تغيير مكان است. نكته ي كليدي در روش طراحي مستقيم بر اساس تغيير مكان، مدل كردن ميرايي هيسترزيس به وسيله ي نسبت ميرايي ويسكوز معادل (EVD) 1 با استفاده از روابط و فرمول هاي مبتني بر شكل پذيري مي باشد. خطا در برآورد ميرايي ويسكوز معادل مي تواند به خطا در محاسبه ي نيروها و برش پايه در اين روش منجر شود. در اين مطالعه براي به دست آوردن اين نسبت، مدل هاي مختلف قاب هاي خمشي فولادي با بهره گيري از تحليل هاي متنوعي مورد مطالعه قرار گرفته است. 30 مدل قاب خمشي، با تعداد طبقات 3، 6، 9، 12 و 15، به دو شكل 3 دهانه و 6 دهانه، و تحليل ها شامل: تحليل استاتيكي غيرخطي، تحليل ديناميكي غيرخطي با استفاده از هفت شتاب نگاشت ساختگي، تحليل تاريخچه زماني ديناميكي بر اساس دو پروتكل ركورد سينوسي يكنواخت، يكي مبتني بر زمان تناوب اوليه و ديگري مبتني بر زمان تناوب در سطح عملكرد ايمني جاني و در نهايت تحليل بار افزون رفت و برگشتي با استفاده از پروتكل جابه جايي سينوسي فزاينده انجام شده است. استنتاج حاصل از محاسبات نسبت ميرايي در سطح عملكرد ايمني جاني بر اساس روابط ياكوبسن و جنينگز، مقادير حاصل از روابط ميرايي معادل در دستورالعمل FEMA-440 و نيز مدل سازي سازه ي يك درجه آزاد، اختلافاتي را با فرمول تجربي پيشنهاد شده در پيش نويس دستورالعمل DBD2012 نشان مي دهد. لذا، در محدوده ي شكل پذيري سازه هاي مورد مطالعه، به جاي فرم رابطه ي موجود براي محاسبه ي نسبت ميرايي هيسترزيس، از فرم رابطه ي نمايي استفاده شد كه با نتايج به دست آمده هماهنگ تر است. در انتها نيز با برقراري ارتباط بين زمان تناوب اوليه و معادل سازه، رابطه ي جديدي براي محاسبه ي نسبت ميرايي هيسترزيس مبتني بر نسبت زمان تناوب معادل به زمان تناوب اوليه در سازه هاي قاب خمشي فولادي پيشنهاد گرديده است.