بازخواني تحليلي سوگواره هاي تركي شهريار

مي توان مرثيه‌ را يك ‌نوع‌ ادبي‌ جهاني‌‌ قلمداد كرد كه‌ محتواي‌ آن‌ در ادبيات‌ تمامي‌ ملل‌‌، مشترك‌‌ و تاريخچۀ آن به امتداد عمر بشريت، طولاني است. چون در مرثيه، شاعر از احساسات‌ و  عواطف‌ خود سخن مي گويد، از نظر ماهيت جزو ادب غنايي و به شدت از روحيات و شرايط زندگي شاعر متأثر است. در متن و بطن كليات اشعار تركي شهريار، موضوعات و مضامين مختلفي وجود دارد كه از جملۀ آن ها مراثي و سوگواره هاي مختلف با بسامد بالا است. تنوع و تعدّد اين مراثي به حدّي است كه ابتدا خواننده را براي كشف دلايل آن كنجكاو مي كند و سپس به اين فكر وا مي دارد كه آيا همۀ سوگواره هاي شهريار، ناشي از غوغا و غليان دروني وي ا ست، يا در سرودن آن ها انگيزه ديگري داشته است؟ كوشيده ايم با بازخواني دقيق كليات اشعار تركي شهريار و بهره گيري از شيوۀ استقرايي، همۀ سوگواره هاي او را تحليل كنيم.. از جمله دلايل بسامد مراثي، مي توان به شكست عاطفي، عشق به خانواده، تعدّد و تنوع دوستان، درخواست مرثيه از طرف ديگران، رقّت طبع، مجال شاعري وي و ... اشاره كرد.