تاثير نوع بانك بر گزارشگري مسئوليت اجتماعي بانك ها رويكرد اخلاقي

زمينه: مسئوليت اجتماعي، مجموعه وظايف و تعهداتي است كه سازمان بايد در جهت حفظ، مراقبت و كمك به جامعه اي كه در آن فعاليت مي كند انجام دهد. هدف از پژوهش حاضر، علاوه بر تبيين ارتباط مفهوم مسئوليت پذيري اجتماعي با رويكرد اخلاقي، ارزيابي تاثير نوع بانك هاي ايران (دولتي و غيردولتي) بر گزارشگري مسئوليت پذيري اجتماعي از طريق متغيرهاي تحقيق بوده است. روش: پژوهش حاضر در زمره تحقيقات توصيفي (پس رويدادي) است. جامعه آماري در اين پژوهش شامل كليه بانك هاي دولتي و خصوصي ايران كه شامل بيست و هشت بانك مي باشند، است. ازآنجايي كه جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش كوچك مي باشد، كل جامعه مورد ارزيابي قرار گرفته اند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها نيز متناسب با نياز آماري از نرم افزار علوم اجتماعي SPSS و از تكنيك هاي آمار توصيفي و آزمون من ويتني و خي دو استفاده شده است. يافته ها: يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه بين بانك هاي بخش خصوصي و بخش دولتي در گزارشگري اينترنتي مسئوليت اجتماعي و در اندازه گيري اينترنتي ارقام كمي تفاوت معناداري وجود دارد، همچنين نتايج اين پژوهش نشان دهنده اين است كه بين بانك هاي دولتي و خصوصي از نظر اهميت قائل شدن براي گزارشگري مسئوليت اجتماعي تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه بانك هاي بخش خصوصي نسبت به بانك هاي بخش دولتي بيشتر اقدام به گزارشگري اينترنتي نحوه عمل و فعاليت هاي انجام شده در خصوص مسئوليت اجتماعي و اندازه گيري اينترنتي ارقام كمي خدمات عام المنفعه ارائه شده نموده اند، همچنين بانك هاي بخش خصوصي نسبت به بانك هاي بخش دولتي اهميت بيشتري را براي گزارشگري مسئوليت اجتماعي قائل بوده اند.