تحليل رابطه فعاليت هاي منابع انساني با نگرش مثبت به كار و اخلاق سازماني

زمينه: پژوهش در مورد نگرش كاركنان سازمان موجب مي شود تا مديران از نظرات و انتظارات كاركنان نسبت به شغل خود، وظايف محوله و جو سازمان آگاه شوند و دريابند كه آيا سياست و رويه اي كه به اجرا در مي آورند از ديد كاركنان منصفانه است يا خير؟ بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي روابط بين فعاليت هاي منابع انساني ادراك شده و نگرش مثبت به كار: با آزمون نقش ميانجي اخلاق سازماني انجام شد. روش: پزوهش حاضر از نوع توصيفي - همبستگي است. جامعه آماري مشتمل بر كاركنان ناحيه يك و دو آموزش و پرورش شهر اروميه بود كه از ميان آنان 149 نفر با روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي استاندارد استفاده شد. داده ها با روش مدل يابي معادلات ساختاري تحليل گرديد. يافته ها: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل هاي آماري نشان داد كه بين فعاليت هاي منابع انساني ادراك شده و اخلاقي سازماني رابطه مثبت وجود دارد. همچنين بين اخلاق سازماني و نگرش مثبت به كار اثر مستقيم و مثبتي وجود دارد. و رابطه بين فعاليت هاي منابع انساني ادراك شده و نگرش مثبت به كار تاييد شد. هر چند كه جهت اين رابطه منفي است. در عين حال با ميانجيگري اخلاق سازماني، فعاليت هاي منابع انساني ادراك شده و اخلاق سازماني مي توانند نگرش مثبت به كار را پيش بيني كنند. نتيجه گيري: با توجه به يافته ها مي توان نتيجه گرفته كه فعاليت هاي منابع انساني ادراك شده بيشترين ارتباط را با اخلاق سازماني دارد و همچنين با تاييد نقش ميانجي اخلاق سازماني، منابع انساني ادراك شده داراي اثر غيرمستقيم، مثبت و معني دار بر نگرش مثبت به كار مي باشد