پديد آورندگان :
كمالي، امين اله نويسنده دانشكده علوم طبيعي,گروه علوم زمين,دانشگاه تبريز,ايران , , مويد، محسن نويسنده دانشكده علوم طبيعي,گروه علوم زمين,دانشگاه تبريز,ايران , , عامل، نصير نويسنده دانشكده علوم طبيعي,گروه علوم زمين,دانشگاه تبريز,ايران , , حسين زاده، محمدرضا نويسنده دانشكده علوم طبيعي,گروه علوم زمين,دانشگاه تبريز,ايران , , ، نويسنده دانشكده علوم طبيعي,گروه علوم زمين,دانشگاه تبريز,ايران , , ، نويسنده دانشكده علوم طبيعي,گروه علوم زمين,دانشگاه تبريز,ايران , , ، نويسنده دانشكده علوم طبيعي,گروه علوم زمين,دانشگاه تبريز,ايران , , ، نويسنده دانشكده علوم طبيعي,گروه علوم زمين,دانشگاه تبريز,ايران ,
چكيده فارسي :
منطقه ي مورد بررسي در شمال غرب ايران، استان آذربايجان شرقي و در شمال ورزقان قرار گرفته است. كاني هاي اصلي دايك ها عبارتند از پلاژيوكلاز ، آمفيبول و بيوتيت و كاني هاي فرعي اسفن، كوارتز و آپاتيت. بافت اين دايك ها، پورفيريك با خميره ي ريز تا متوسط است. براساس بررسي هاي شيمي كاني، تركيب پلاژيوكلاز و بيوتيت در دايك هاي كوارتزديوريتي به ترتيب عبارتند از آندزين تا اليگوكلاز و آنيت - سيدروفيليت. تركيب شيمي كاني آمفيبول در گروه آمفيبول هاي كلسيك از نوع مگنزيوهورنبلند است. اين آمفيبول ها وابسته به مناطق فرورانش بوده و با حاشيه ي فعال قاره اي وابسته به فرورانش همخواني دارند. دما-فشارسنجي دايك ها با استفاده از مقدار كاتيوني آلومينيوم كل، در ساختار آمفيبول نشان مي دهد كه آمفيبول موجود در دايك هاي كوارتزديوريتي در فشار 5/0±4 كيلوبار و دماي حدود 800 درجه ي سانتي گراد متبلور شده است. دماسنجي تك كاني بيوتيت براي دايك هاي تاخيري نشان مي دهد كه بيوتيت در دماي حدود 700 تا 750 درجه ي سانتي گراد متبلور شده است. گريزندگي بالاي اكسيژن (10- تا 17-) حاكي از اكسيده بودن ماگما و شاهدي براي تشكيل آن در ورقه هاي همگراست. براساس نمودارهاي تعيين ماهيت و سرشت ماگمائي بر مبناي تركيب شيميائي آمفيبول، نمونه هاي مورد مطالعه در قلمروشبه قليايي تا قليايي قرار مي گيرند. بر اساس نمودار تكتونوماگمايي، آمفيبول هاي منطقه در گستره ي آمفيبول هاي وابسته به محيط ابرفرورانشي قرار مي گيرند. بر مبناي مقدار AlIV (كمتر از 5/1)، كليه آمفيبول هاي دايك هاي مورد بررسي در قلمرو حاشيه ي فعال قاره اي وابسته به فرورانش قرار مي گيرند.