بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي با عملكرد شغلي كاركنان دانشگاه بوعلي سينا

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي با عملكرد شغلي كاركنان دانشگاه بوعلي سينا بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل همه كاركنان دانشگاه بوعلي سينا به تعداد 748 نفر بوده است. حجم نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان به تعداد 254 نفر تعيين شد. نمونه گيري با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي انجام شد. براي جمع آوري داده ها از دو پرسشنامه سرمايه اجتماعي هاناپيت و گوشال (2000) و عملكرد شغلي پاترسون (2008) استفاده شد. سنجش ميزان پايايي با ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 89/. و 90/. برآورد شد. روايي پرسشنامه ها با روايي محتوايي از سوي صاحب نظران مديريت تاييد شد. يافته ها حاكي از آن بود كه وضعيت سرمايه اجتماعي و عملكرد شغلي بالاتر از سطح متوسط بود. بين سرمايه اجتماعي و عملكرد شغلي رابطه مثبت و معني دار مشاهده شد. نتايج تحليل رگرسيون بيانگر آن بود كه از بين مولفه هاي سرمايه اجتماعي، سرمايه رابطه اي بيشترين اثر پيش بيني كنندگي بر عملكرد شغلي را دارد.