جلوه هاي خاص معشوق در غزل هاي صائب

individual flourish of beloved in saebs lyric

عشق مهم ترين مضمون غزل است كه در دو شاخه ي عشق آسماني و عشق زميني حضور داشته و غزل فارسي را غني و دلنشين ساخته است. بيان معاني عاشقانه از هر نوع (آسماني و زميني )كه باشد مستلزم بيان رابطه عاشق و معشوق است. معشوق مركز و محور غزل هاي عاشقانه است، تصوير او نشان دهنده ي ديدگاه غزلپرداز نسبت به عشق و معشوق است. شايد در نگاه اول بپنداريم معشوق در غزل فارسي به صورت كلي توصيف شده ، چنانكه مي توان گفت يك تيپ است نه شخصيت ، اين حرف تا حدود زيادي درست است، اما در اين تحقيق به بررسي توصيف هاي صائب از معشوق مي پردازيم تا ببينيم معشوق از نظر ظاهري و اخلاقي چگونه است و كدام ويژگي ها، معشوق غزل صائب را متمايز ساخته است و تاچه اندازه معشوق غزل او تحت تاثير سبك شاعر قرار گرفته است؟ يكي از مهم ترين پرسش ها دربارهء معشوق، ماهيِت اوست. در غزل فارسي، معشوق مي تواند معشوق الهي، معشوق انساني و معشوق نمادين (كه نمايندهء خواسته اي از عاشق است) باشد. در اين تحقيق روشن مي شود كه معشوق صائب در عاشقانه هاي غير عرفاني يك شخص است يا نماد؟

Love is the most important theme in lyric poem( ghazal) that advanced in mystical lyric and love poem and lyric poem become rounded and forward by love. For speaking about love , it is necessary to state relation between lover and beloved.The beloved is basis and center of love poem and every imagine about beloved, show that how think poet about love and beloved. perhaps we suppose the beloved is described as a type no character, it is correct but no completely in Saeb ghazals we see signs of individualism about beloved in Saeb ghazals.In this essay will be described face and figure and moral of beloved. Also will state which propertys and characteristic distinct beloved in Saeb ghazals and how much Indian style effect on beloved charactrisation in Saeb ghazals?It is important that who is beloved ? a man or a woman or it is a symbol?