تأثير عوامل اجتماعي- فرهنگي بر تمايل به مصرف مشروبات الكلي در ميان جوانان استان كردستان

زمينه و هدف: مصرف مشروبات الكلي يكي از ناهنجاري‌هاي اجتماعي است كه عوامل بسياري در گرايش شهروندان به آن مؤثر هستند. در سال‌هاي اخير مصرف مشروبات الكلي نه تنها رشد قابل توجهي داشته بلكه به سنين پايين و جنس زن نيز سرايت گسترده داشته است. در اين راستا، هدف مطالعه حاضر تبيين عوامل مؤثر بر تمايل به مصرف مشروبات الكلي در استان كردستان است.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا توصيفي- پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل جوانان 18 تا 29 ساله شهرهاي بانه و سنندج هستند و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 342 نفر برآورد شده و به شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه محقق‌ساخته روا (براساس نظر خبرگان) و پايا (براساس ضريب آلفاي كرونباخ =87/0) بوده و داده‌ها با كمك نرم‌افزار «اس.پي.اس.اس» و آزمون همبستگي تحليل شدند. يافته‌ها و نتايج: نتايج نشان‌دهنده وجود ارتباط معنادار بين متغيرهاي وضعيت آنوميك فردي، اميد به آينده، در دسترس بودن مشروبات، پايبندي ديني و سابقه مصرف خانوادگي و متغير «گرايش به مصرف مشروبات الكلي» است. همچنين متغيرهاي اميد به آينده، كنترل و نظارت خانواده، پيوندهاي افتراقي، پايبندي ديني و مذهبي (فردي و خانوادگي)، حدود 68 درصد از واريانس گرايش به مصرف مشروبات الكلي در جامعه هدف را تبيين مي‌كنند.