مديريت صحنۀ جرم در تحقيقات جنايي

مديريت صحنۀ جرم اولين و حساس‌ترين مرحله در تحقيقات جنايي است. با توجه به نقش دلايل مادي موجود در صحنه براي اثبات وقوع جرم و شناسايي مجرم يا بي‌گناهي كساني كه بي‌جهت در مظان اتهامي قرارگرفته‌اند، حفظ و بررسي صحنۀ جرم و جمع‌آوري دلايل و مدارك جرم موجود در آن، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. اين پژوهش، به دنبال شناسايي مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي مديريت بهينۀ صحنه جرم است. اين تحقيق يك تحقيق كاربردي و به روش توصيفي - تحليلي است. براي تجزيه ‌و تحليل داده‌ها از آزمون ويلكاكسونيك نمونه‌اي و براي رتبه‌بندي از آزمون فريدمن استفاده‌شده است. جامعۀ آماري موردنظر، قضات و كارشناسان بررسي صحنۀ جرم شهر تهران به تعداد 50 نفر است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي مديريت بهينه صحنه جرم با استفاده از نظرات كارشناسان و منابع تحقيق شناسايي شده و يافته‌هاي تحقيق، تأثير اين مؤلفه‌ها با اولويت «شناسايي»، «ساير عوامل مهم»، «بازسازي»، «اختصاصي سازي» و «تعيين نمونه‌ها» در مديريت بهينۀ صحنه‌هاي جرم را به تأييد رسانيد. بنابراين، نتايج تحقيق، ميزان تأثير هر كدام از مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي مهم براي مديريت بهينۀ صحنه‌هاي جرم را نشان داد. مهم‌ترين پيشنهاد كاربردي تحقيق، ضرورت ايجاد هماهنگي مؤثر كنشگران حاضر در بررسي صحنۀ جرم است.