جنگ نرم و ضرورت آموزش و ميزان آگاهي پليس براي مقابله با آن

جنگ نرم، جديدترين راهكار طراحي‌شده دشمنان زخم‌خورده است كه قصد دارند از طريق آن در مختصات فكري اقشار مختلف نفوذ كرده و در داخل كشور براي رسيدن به اهداف شوم خود نيرو سازي كنند. پليس به‌عنوان يكي از مؤثرترين نهادهاي پاسدار نظم و امنيت در زمينۀ مهار بحران‌هاي مختلف، در صف اول مبارزه با دشمن قرار دارد؛ بنابراين لازم است كليۀ كاركنان نيروي انتظامي براي آگاهي از اهداف دشمن و مؤلفه‌هاي جنگ نرم تحت آموزش قرار گيرند. مقالۀ حاضر كه نتيجۀ انجام تحقيق علمي در اين زمينه است سعي كرده است با استفاده از روش توصيفي- پيمايشي و شيوه‌هاي آمار توصيفي و استنباطي، به دنبال اثبات يا رد ميزان تأثير آموزش و آگاهي پليس از اهداف اجتماعي، فرهنگي، سياسي، ديني و اقتصادي دشمن در جنگ نرم براي مقابله و مهار آن باشد. جامعۀ آماري تحقيق به تعداد 102 نفر از كاركنان پايور فرماندهي انتظامي شهرستان بهارستان (فا. ويژۀ غرب تهران) است كه از طريق پرسشنامۀ محقق ساخته مورد پرسش قرارگرفته‌اند. يافته‌هاي به‌دست‌آمده حاكي از آن بود كه هر پنج فرضيۀ تحقيق به اثبات رسيد و نشان داد كه آموزش و آگاهي پليس در زمينۀ مقابله با پنج مؤلفه‌اي كه دشمنان در جنگ نرم دنبال مي‌كنند، مؤثر است. در اين ميان، مؤلفۀ اجتماعي با كسب 96/18 درصد امتياز و سياسي با كسب 58/17 درصد امتياز اهميت بيشتري نسبت به سه مؤلفۀ ديگر داشتند. از سوي ديگر، نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه هدف يا مؤلفۀ اقتصادي، كمترين ميزان تأثير را در جنگ نرم دشمن برعليه كشور و مردم ايران دارد.