تحليل و بررسي شخصيّت سياوش در شاهنامه براساس نظريّه ماكس وبر درباره رهبر آرماني (كاريزماتيك)

The analytic study of Siavash's character in Shahnameh based on the Max Webber's theory of the ideal charismatic leader

شاهنامه در بردارنده مضاميني ناب است كه فردوسي آن را با هنرنمايي پهلوانان گوناگون، منظوم ساخته است. در اين ميان سياوش به‌عنوان تنها شاه‌زاده اي كه نماد پاكيست، بسيار جالبِ‌توجّه است. او همه خصوصياتِ يك فرمان رواي آرماني را در انديشه و گفتار خود دارد. او شاه زاده‌ايست كه مي‌تواند آينۀ تمام‌نماي آرزوي ديرينۀ ملّت‌هاي جهان باشد. نگارنده در مقاله پيشِ رو با عنايت به ويژگي‌هاي حاكم آرماني (كاريزماتيك)، بر اساس نظريّۀ ماكس وبر، بر آن شده است تا به بررسي شخصيّت سياوش بپردازد.

Shahnameh embraces unique ethical concepts and Ferdowsi has artistically put into verse coming of different champions on the scence.  Among the warriors, Siavash is worthy of attention since he is the only prince who is a symbol of purity.  He has all the characteristics of an ideal leader be it in thought or speech.  Siavash is a prince who could serve as a mirror reflecting the ultimate dream of nations world wide.  The purpose of this article is to analyze the character of siavash according to Max Webber's characteristics of charismatic leader.