اثربخشي آموزش فرآيند حل مسأله خلاق (CPS)در بهبود سلامت عمومي و كاهش استرس ادارك شده در افراد وابسته به مصرف مواد مخدر

Effectiveness of the Process of Creative Problem Solving in improving Public Health and Reduce Perceived Stress to Drugdependent People

زمينه: با توجه به اينكه مصرف مواد مخدر نقش مهمي در رفتار فردي، خانوادگي و اجتماعي دارد و از آنجايي كه افراد معتاد اغلب در مهارت هاي زندگي نقص داشته و سبك هاي حل مسأله ناكارآمـدي را در رويارويي با مسائل جاري زندگي به كار مي گيرند، لذا بررسي سبك هـاي تفكر و شيوه هاي حل مسأله افراد مصرف كننده مواد و نيز شـيوه مقابلـه آنهـا بـا مـسائل و مـشكلات زندگي حائز اهميت بسيار است. هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي آموزش فرآيند حل مسأله خلاق (CPS)در  بهبود سلامت عمومي و كاهش استرس ادراك شده در افراد وابسته به مواد مخدر انجام شده است.      روش پژوهش: در يك پژوهش نيمه تجربي پس از غربالگري هاي اوليه،46 نفر از افرادي كه در يك مركز درمان سوء مصرف مواد مخدر در تهران، درمان نگهدارنده با متادون را شروع كرده بودند، در دو گروه آزمايش (23 نفر) و گواه ( 23 نفر)  بررسي شدند. گروه آزمايش به مدت8 جلسه 60 دقيقه اي تحت درمان گروهيِ آموزش فرآيند حل مساله خلاق (CPS) قرار گرفتند و گروه گواه، روان درماني خاصي دريافت نكردند. همه شركت كنندگان در آغاز پژوهش، پايان دوره گروه درماني و سه ماه پس از پايان گروه درماني، پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ28)و استرس ادراك شده را تكميل كردند و از نظر مورفين موجود در ادرارشان مورد سنجش قرار گرفتند. براي تحليل داده ها، روش هاي آمار توصيفي و آزمون كوواريانس به كار برده شد. يافته ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه در دو گروه از نظر بهبود سلامت عمومي و كاهش استرس ادراك شده، تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: آموزش فرآيند حل مسأله خلاق در افزايش سلامت عمومي و كاهش استرس ادراك شده در گروه آزمايش مؤثر بوده است.

Purpose: The purpose of this research was to investigate the effectiveness of the process of creative problem solving (CPS) in improving public health and reducing perceived stress to drugdependent Persons. Method: Ina semiexperimental study, 46 individuals who had started Methadone treatment in the drugabuse treatment center in Tehran divided into an experimental (23 subjects) and a control (23 subjects) group. The experimental group under went eight 60 minutes sessions of creative problem solving process training and the control group did not receive any particular treatment. All participants completed the General Health Questionnaire (GHQ28) and Perceived stress scale (Pss 10) at the beginning of the study, end of cognitivebehavioral group therapy period and three months following the completion of treatment and underwent urine tests for morphine. Data were analyzed using descriptive statistics and Covariance Test. Results: Covariate results showed significant difference in improving General Health and reducing perceived stress of two groups. Conclusion: Creative Problem Solving Process Training is effective in the improvement of General Health and reduction of perceived stress to drugdependent people.