انتخاب نظام ارزي بهينه براي اقتصاد ايران: رويكرد DSGE

Optimal Exchange Regim for Iranian Economy: DSGE Approach

هدف اين تحقيق، مقايسه قواعد پولي جايگزين متناظر با نظام هاي مختلف ارزي براي اقتصاد ايران در مواجه با شوك هاي داخلي (رشد پايه پولي به عنوان نماينده نرخ بهره) و خارجي (رابطه مبادله) است. بدين منظور، واكنش متغيرهاي كليدي اقتصاد كلان نسبت به اين شوك ها تحت قواعد سياست پولي تثبيت نرخ ارز، هدف‌گذاري تورم و تيلور با هدف نرخ ارز (ترس از شناورسازي) بررسي شده است. نتايج نشان داد كه تاثير شوك هاي داخلي و خارجي بر متغيرهاي اقتصاد كلان به طور معني داري به كانال هاي قواعد پولي بستگي دارد، به طوري كه هر يك از شوك ها تحت قاعده سياستي تيلور با هدف نرخ ارز منجر به نوسانات بيشتر سرمايه‌گذاري و توليد كل در هر دو بخش قابل تجارت و غيرقابل تجارت خواهد شد، اما واكنش هاي تورم و نرخ ارز تحت اين قاعده متقاعد كننده تر است. در حالي كه، تحت قاعده هدف‌گذاري تورم، هر چند متغيرهاي سرمايه گذاري، مصرف و توليد با نوسانات كمتري همراه است، اما واكنش هاي تورم و نرخ ارز واقعي تحت اين قاعده شديدتر است. در مجموع مي توان گفت كه قاعده تيلور با هدف نرخ ارز، در تثبيت نرخ ارز واقعي و تورم از عملكرد بهتري برخوردار است. نتيجه كليدي آن است كه در گذار به سمت نظام ارزي شناور آزاد، مقامات پولي ايران از نظام ارزي ميانه استفاده نمايند. طبقه بندي JEL: F0 و F4

This paper compares alternative monetary policy rules for Iranian economy in faces to both internal and external shocks. In other words, we focus on investigating of macroeconomic variables responses respected to money base and terms of trade shocks, under three types of monetary rules including fixed exchange rate, inflation targeting and floating of nominal exchange rate at the hard peg through an intermediate exchange rate regime. The results show that the intermediate exchange rate regime create higher volatilities in investment and production in both tradable and non tradable sectors, but the reactions of inflation and real exchange rate are convincing. By contrast, the inflation targeting rule induces to lower volatilities in investment, consumption and production, but it tends to higher volatilities of inflation and real exchange rate. Therefore, it seems appropriate for Iranian monetary authorities to conduct this rule in the context of an intermediate exchange rate regime, as a preliminary phase before the transition to a floating regime. JEL Classification: F0, F4