اثر تمرينات تركيبي (تقويت عضلات ابداكتور و اكسترنال روتيتور+ تعادلي) بر درد و عملكرد بيماران مبتلا به سندرم درد كشككي-راني

The effect of combined training (hip abductor and external rotators strengthening + balance) on pain and performance in the patients with patellofemoral pain syndrome

چكيده مقدمه: سندرم درد كشككي-راني يك اختلال ارتوپدي مفصل زانو بوده كه موجب درد و اختلال در عملكرد مي شود. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر تمرينات تركيبي (تقويت عضلات ابداكتور و اكسترنال روتيتور+تعادل) بر درد و عملكرد بيماران مبتلا به سندرم درد كشككي-راني بود. روش بررسي: در اين پژوهش نيمه تجربي تعداد 20 نفر از مردان مبتلا به سندرم درد كشككي-راني به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه تجربي (10) و كنترل (10) قرار گرفتند. گروه تجربي به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه پروتكل تمرينات تقويت عضلات ابداكتور، اكسترنال روتيتور و تمرينات تعادلي را انجام دادند. قبل و بعد از تمرين ميزان درد و سطح عملكرد بيماران با استفاده از پرسشنامه مقياس ديداري درد (VAS) و عملكرد (WOMAC) اندازه گيري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از تحليل واريانس براي داده هاي تكراري در سطح معناداري 05/0 > P استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه تغييرات و تعامل در هر دو متغير درد (001/0P=)و عملكرد(001/0P=) در پس آزمون نسبت به پيش آزمون در گروه تجربي معني دار بود. همچنين نتايج نشان داد كه در گروه تجربي، در مقايسه با گروه كنترل بهبود معناداري در كاهش درد و بهبود عملكرد يافت شد (05/0 > P). نتيجه گيري: با توجه به اثر بخش بودن پروتكل تمريني و تاثير مثبت آن در كاهش درد و بهبود عملكرد بيماران، به نظر مي رسد درمانگران و متخصصين توانبخشي جسماني مي تواند از اين پروتكل تمريني در فرآيند توانبخشي جسماني بيماران مبتلا به سندرم درد كشككي-راني استفاده نمايند. كلمات كليدي: سندرم درد كشككي-راني، تمرينات تركيبي (تقويت عضلات ابداكتور و اكسترنال روتيتور+تعادلي)، ناتواني عملكردي، درد. وصول مقاله:13/5/95 اصلاحيه نهايي:24/9/95 پذيرش:28/9/95

ABSTRACT Background and Aim: Patellofemoral pain syndrome (PFPS) is an orthopedic disorder of the knee joint which results in pain and impairment of performance. The purpose of this study was to investigate the effect of combined exercise (hip abductor and external rotators strengthening + balance) on pain and performance in the patients with PFPS. Materials and Methods: In this semi experimental study, 20 men with PFPS were selected by purposeful sampling and then randomly assigned to two groups, i.e. experimental (n=10) and control (n=10) groups. The experimental group performed a training program which consisted of hip abductor and external rotators strengthening and balance exercises, 3 sessions per week for eighth weeks. Pain and physical performance in the patients were assessed by Visual Analogue Scale (VAS) and WOMAC respectively, before and after exercise. Repeated measures ANOVA was used to analyze the data. P ?0.05 was considered significant. Results: The results indicated that the changes and interactions of the two variables of pain (F=14/2 and p=0/001) and physical performance (F=60/2 and p=0/001) were significant in the experimental group (P < 0.05) after exercise. The results also showed that the experimental group, had reduced pain and showed a significant improvement in the physical performance (p < 0/05), compared to the control group. Conclusion: Considering the effectiveness of training in the improvement of performance and reduction of pain, this training protocol can be useful in the physical rehabilitation of PFPs. Keywords: Pfps, Combined training (hip abductor and external rotators strengthen + balance), Function disabality, Pain.