بررسي ارتباط ثبات سياسي با مديريت آب در اصفهان صفوي

كمبود آب در فلات ايران همواره يكي از مهم ترين دغدغه ها بوده و غلبه بر اين نقصان و ابداع شيوه هاي آبياري و مديريت تقسيم آب از مهم ترين دستاوردهاي انسان در اين ديار است. بحران كنوني آب بيانگر نبود اراده سياسي كافي و برنامه ريزي درست در اين زمينه است. در اين نوشتار تلاش شده تا ارتباط موجود ميان ثبات سياسي از دوره اوج تا افول صفويان با سيستم مديريتي آب واكاويشود. با بررسي وضعيت كنوني شماري از كشورهاي كم آب جهان، مشخص شد بحران آب در اين كشورها ثبات سياسي و امنيت را به شدت تحت تاثير قرار داده است.نوع حكومت صفوي در طي زمان تغييرات زيادي يافت. در دوران طلايي حكومت صفويه سيستم مديريت آب تحت نظارت مناسب به شكل كارآمدي به كار مي پرداخت. در اواخر دوره به تدريج با تزلزل اركان حكومتي و رواج فساد و رشوه خواري، دستگاه مديريت آب نيز تضعيف شد. فشار وارده بر كشاورزان پايه هاي اقتصاد را لرزاند و اين امر بر روند سقوط حكومت تاثير مضاعف گذاشت. از طرف ديگر نارضايتي هاي ايجاد شده در مردم و كشاورزان نيز بر روند افول صفويان دامن مي زد. اين پژوهش از نوع تاريخي است و با رويكردي تحليلي ـ تطبيقي انجام شده است. روش داده اندوزي نيزاسنادي و كتابخانه اي است.