تاثير عصاره‌ي هيدروالكلي گل سرخ (Rosa damascena Mill) و شويد (Anethum graveolens) بر گليكوزيلاسيون پروتيين‌ها در شرايط آزمايشگاهي

Hydroalcoholic Extracts Effect of Rosa damascena Mill and Anethum graveolens on the Proteins Glycosylation In Vitro

مقدمه: يكي از عوارض ديابت مليتوس گليكوزيلاسيون پروتيين‌هاي مختلف بدن است كه باعث تغيير ماهيت، ساختمان و عملكرد بيوشيميايي آنها مي‌شود. كاهش يا مهار اين واكنش باعث بهبود علايم ديابت مي‌شود. به نظر مي‌رسد كه استفاده از گياهان حاوي تركيبات آنتي‌اكسيدان در اين راه مفيد و موثر مي‌باشد. هدف: هدف از اين تحقيق، بررسي واكنش گليكوزيلاسيون آلبومين و هموگلوبين در حضور غلظت‌هاي مختلف عصاره‌ي هيدروالكلي گياه Rosa damascena Mill و Anethum graveolens مي‌باشد. روش بررسي: 1) جمع‌آوري گياهان، 2) عصاره‌گيري به روش خيساندن، 3) بررسي ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام با روش DPPH و ميزان فنول به روش فوليت- سيويكالتو 4) خالص‌سازي و اندازه‌گيري مقدار هموگلوبين از خون انسان، 5) بهينه‌سازي تثبيت‌سازي، 6) بررسي ميزان گليكوزيلاسيون، در حضور و غياب عصاره‌ها. نتايج: طيق نتايج به دست آمده ميزان فنول و ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام عصاره هيدروالكلي شويد به طور معناداري از گل سرخ بيشتر بوده (05/0 P < ). بيشترين ميزان گليكوزيلاسيون هموگلوبين در زمان در غلظت 10 ميلي‌گرم گلوكز در مدت 72 ساعت انكوباسيون و براي آلبومين 30 ميلي‌گرم در مدت 72 ساعت بوده است. براي هر دو عصاره در غلظت 1/0 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر براي دو پروتيين بوده كه عصاره هيدروالكلي شويد نسبت به گل سرخ بهتر عمل كرده است (05/0 P < ). نتيجه‌گيري: دو عصاره هيدروالكلي شويد و گل سرخ به طور متوسط باعث كاهش گليكوزيلاسيون آلبومين و هموگلوبين مي‌شوند. اما مطالعات بيشتري براي اثبات اين موضوع لازم است. گل‌واژگان: شويد، گل سرخ، آلبومين، گليكوزيلاسيون، هموگلوبين

Background: One of the complications of diabetes mellitus is "proteins glycosylation in the body" causing the change in nature, structure and biochemical activity of them. Decreasing or inhibiting this reaction causes to improve diabetic symptoms. The use of antioxidant-rich herbs in this case, seems to be effective. Objective: The purpose of this study is to investigate the albumin and hemoglobin glycosylation reaction in the presence of various concentrations of Anethum graveolens and Rosa damascena Mill hydroalcoholic extracts. Methods: 1) plants collection, 2) extraction by maceration method, 3) evaluating the total antioxidant capacity and phenole amount respectively by DPPH and folin-Ciocalteu method, 4) specializing and measuring the amount of hemoglobin from human blood, 5) optimizing the stabilization, 6) investigating the glycosylation amounts, both in the presence and absence of extracts. Results: According to results obtained, the phenol amount and the total antioxidant capacity of Anethum graveolens hydroalcoholic extract is significantly more than Rosesʹs (P < 0.05). The highest amount of hemoglobin glycosylation per time unit, has been at a concentration of 10 mgr glucose for 72 hours of incubation and about albumin was 30 mgr within 72 hours. For both extracts in concentration 0.1µg / ml of both proteins, the Anethum graveolens hydroalcoholic extract functions better compared to Rosa damascena Mill (P < 0.05). Conclusion: The two Anethum graveolens and Rosa hydroalcoholic extracts on average cause to reduce albumin and hemoglobin glycosylation. But more studies are needed to prove it. Keywords: Albumin, Dill, Hemoglobin, Glycosylation, Roses