سرمايه مديريتي شركت و كيفيت افشاي اطلاعات

Directorial corporate capital and information disclosure quality

اين پژوهش به بررسي ارتباط سرمايه مديريتي اجتماعي و فردي مديران (اعضاي هييت مديره و مديرعامل) با كيفيت افشاي اطلاعات شركت ها پرداخته است. منظور از سرمايه اجتماعي، ارتباطات خارجي و منظور از سرمايه هاي فردي سطح دانش و تجربه كاري مديران است. همچنين در اين پژوهش كيفيت افشا از طريق مدل پيشنهادي كيم و ورچيا [12]اندازه گيري شده است. براي آزمون فرضيه هاي تحقيق داده هاي 82 شركت براي سال هاي 1388، 1390 و 1392 جمع آوري شد.اين پژوهش شامل دو مدل مي باشد. مدل اول براي بررسي رابطه سرمايه مديريتي اجتماعي و فردي مديران با كيفيت افشاي اطلاعات تدوين شده و مدل دوم جهت مقايسه تاثير اين سرمايه ها بر كيفيت افشا ميان مديران درون و برون سازماني طراحي شده است. نتايج مدل اول نشان مي دهد تنها بين تحصيلات مديران و كيفيت افشا در سطح 95% اطمينان ارتباط وجود دارد در حالي كه ميان تجربه كاري و ارتباطات خارجي مديران با كيفيت افشا رابطه معناداري وجود ندارد. همچنين نتايج حاصل از مدل دوم نشان داد تفاوت معني داري بين تاثير سرمايه هاي مديران بر كيفيت افشا ميان مديران درون و برون سازماني وجود ندارد.

This research examines the relationship between social and human directorial capital of CEO and board of directors with corporate ʹs information disclosure quality. Human capital consists of education and work experience and social capital is a measure of the directorʹs external network. Also we use the approach suggested by Kim and Verrechia (2001) as our measure of the disclosure quality. For examining the hypotheses given by 82 companies for the years 1388, 1390 and 1392 were collected.. This research includes two distinct models. The first one is designed to investigate the relationship between human and social capital with disclosure quality and the second one is designed to compare the impact of human and social on disclosure quality between insiders and outsiders. The results of the first model show that only education is positively related to disclosure quality while there is no significant relationship between work experience and networking with disclosure quality. Also the results of model number two indicate no significant difference in the impact of human and social capital on disclosure quality between insiders and outsiders.