تعيين سطح زير كشت گياه زعفران با استفاده از تصاوير لندست (مطالعه موردي: شهرستان تربت حيدريه)

هدف اين تحقيق، شناسايي سطح زير كشت محصول زعفران در شهرستان تربت حيدريه با استفاده از تصاوير ماهواره اي 8-Landsat با استفاده از روش هاي طبقه بندي شبكه عصبي مصنوعي، ماشين هاي بردار پشتيبان، فاصله ماهالانوبيس، حداقل فاصله، حداكثر احتمال، متوازي السطوح براي تهيه نقشه پوشش و استفاده از شاخص هاي گياهي نرمال شده تفاضل پوشش گياهي (NDVI) و شاخص پوشش گياهي با انعكاس خاك (SAVI) در دوره اوج سبزينگي زعفران با بررسي تقويم زراعي آن است. براي تهيه داده هاي ميداني، مختصات و كلاس پوششي 2587 نقطه (1463 نمونه آموزشي و بقيه آزمايشي)، از مناطق با شعا ع حداقل 30 متر پوشش يكسان، در تاريخ هاي 5 بهمن ماه 1393 و 19 ارديبهشت ماه 1394 توسط GPS ثبت گرديد. همچنين، آمارهاي وزارت جهاد كشاورزي در سال زراعي 93-92 جهت ارزيابي نتايج استفاده شد. دو معيار ضريب كاپا و صحت كلي، براي ارزيابي نتايج استفاده گرديد. سطح زير كشت زعفران در طبقه بندي ماشين هاي بردار پشتيبان با صحت كلي 95٪ و ضريب كاپاي 90٪ به عنوان بهترين روش رويكرد اول، در مقايسه با آمارهاي جهاد كشاورزي خطايي حدود 18٪ داشت. اما استفاده از NDVI به عنوان بهترين روش برآورد سطح زير كشت زعفران در رويكرد دوم، نشان دهنده سطح 7118 هكتار بود كه در مقايسه با آمار جهاد كشاورزي (7550 هكتار)، خطاي 7/5 درصدي را نشان مي داد. بنابراين نتايج اين تحقيق نشان دهنده كارايي مناسب شاخص هاي گياهي زمانمند در برآورد سطح زير كشت زعفران با توجه به فنولوژي آن بود.