حضور هخامنشيان در تراكيه و بررسي تأثيرات هنر و معماري آنها با استناد به شواهد باستان‌شناختي

از دورۀ هخامنشي آثار و مدارك باستان‌شناختي فراواني به دست نيامده است؛ ولي روزبه‌روز بر دامنۀ كشفيات مربوط به اين دوره افزوده مي‌شود. از نمونۀ اين مدارك مي‌توان به گنجينه‌ها و آثار به‌دست‌آمده در مناطق مختلف شاهنشاهي ازجمله تراكيه در حوزۀ شبه‌جزيرۀ بالكان اشاره كرد. اين منطقه ازنظر داشتن منابع غني زيرزميني و به‌عنوان منطقه‌اي واسط در مقابله با سكاها، براي شاهنشاهي هخامنشي اهميت بسياري داشته است. با توجه به كمبود اطلاعات مربوط به اين حوزه، هدف از مقالۀ پيش‌رو، انجام پژوهشي مستقل درزمينۀ تأثيرات و ارتباطات هخامنشيان با منطقۀ تراكيه است. لذا در اين مقاله سعي بر آن است ازطرفي حضور هخامنشيان در تراكيه و ارتباطات متقابل ميان آن‌ها و از طرف ديگر، ارتباطات و شباهت‌ گنجينه‌هاي تراكيه با ديگر گنجينه‌هاي منتسب به دورۀ هخامنشي بررسي شود. نتيجۀ بررسي‌ها نشان مي‌دهد تراكيه پس از اينكه جزء ساتراپ‌هاي هخامنشي قرار گرفت، درزمينۀ هنر و معماري، استانداردسازي هخامنشي را پذيرفت. ازجملۀ اين موارد مي‌‌توان به شباهت قبور تراكيه با قبور هخامنشيان، ظروف فلزي، ريتون‌ها، نقوش برجسته، استاندارد وزني پياله‌ها و... اشاره كرد. اين پژوهش به روش توصيفي‌تحليلي و بر پايۀ گردآوري اطلاعات، داده‌هاي مستند تصويري و مطالعات كتابخانه‌اي انجام شده است.