عنوان مقاله :
شيمي كاني و پترولوژي توده هاي گابرويي شوشونيتي هشت سر – لقلان (هوراند، استان آذربايجان شرقي)
عنوان فرعي :
Mineral chemistry and Petrology of shoshonit gabbroic bodies from the Hashtsar-Leghlan (Hourand-East Azarbaijan)
پديد آورندگان :
روان خواه، عليرضا نويسنده استاديار، گروه زمين شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه محقق اردبيلي Ravankhah, AliReza , مويد، محسن نويسنده استاد، گروه علوم زمين، دانشكده علوم طبيعي، دانشگاه تبريز Moayyed, Mohsen , حسين زاده، محمدرضا نويسنده دانشيار، گروه علوم زمين، دانشكده علوم طبيعي، دانشگاه تبريز Hosseinzadeh, Mohammad Reza , عظيم زاده، اميرمرتضي نويسنده استاديار، گروه زمين شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه زنجان Azimzadeh, AmirMorteza , حسن زاده، جمشيد نويسنده پژوهشگر موسسه تكنولوژي كاليفرنيا، بخش زمينشناسي و نجوم Hasanzadeh, Jamshid , عامل، نصير نويسنده استاديار، گروه علوم زمين، دانشكده علوم طبيعي، دانشگاه تبريز Amel, Nasir
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 40
كليدواژه :
هوراند , سيل , گابرو , قوس آتشفشاني , فيليشوييد
چكيده فارسي :
توده هاي گابرويي موردمطالعه در شرق و جنوب غرب هوراند (شرق كليبر)، در استان آذربايجان شرقي رخنمون دارند. توده گابرويي لقلان به فرم سيل هاي مكرر به درون نهشته هاي فليش گونه كرتاسه بالايي– پاليوسن تزريق شده است. توده گابرويي هشت سر به همراه پيروكسنيت هاي همراه به درون نهشته هاي مذكور تزريق شده است. كاني-شناسي اصلي گابروي لقلان شامل پلاژيوكلاز، كلينوپيروكسن، پتاسيم فلدسپار و بيوتيت بوده و كاني هاي اصلي سازنده گابروي هشت سر شامل پلاژيوكلاز، كلينوپيروكسن و آمفيبول است. پلاژيوكلازهاي موجود در توده ي گابرويي هشت سر (آنورتيت) كلسيك تر از پلاژيوكلازهاي موجود در توده گابرويي لقلان بوده و برخلاف آنها فاقد منطقه بندي مي باشند. تركيب كلينوپيروكسن در هر دو توده در محدوده ديوپسيد بوده و آمفيبول هاي موجود در توده گابرويي هشت سر تركيب پارگازيتي تا چرماكيتي دارند. ماگماي مولد اين توده ها براساس شيمي سنگ كل و تركيب كلينوپيروكسن هاي موجود در آنها، داراي سرشت شوشونيتي بوده و از ذوب بخشي با نرخ حدود 5 درصدي گوشته اسپينل– گارنت لرزوليتي غنيشده و با گارنت باقيمانده در فاز تفاله و در يك محيط قوس آتشفشاني تكوين يافته است.
چكيده لاتين :
The gabbroic bodies are outcropped in the East and south-west of Hourand (East of Kaleybar) and in the East Azarbaijan province. The gabbroic body of Leghlan forms frequent sills injected in the Upper Cretaceous-Paleocene flysch deposits. The gabbroic body of Hashtsar along with associated pyroxenite were injected into these deposits. The mineral composition of the gabbroic body of Leghlan is plagioclase, clinopyroxene, potassium feldspar and biotite, and the major minerals of the gabbroic body of Hashtsar includes plagioclase, clinopyroxene and amphibole. Plagioclases in gabbroic body of Hashtsar (anorthite) is more calcic than those in the gabbroic body of Leghlan and show no chemical zoning. The composition of clinopyroxene in both bodies is in the range of diopside and amphiboles in gabbroic body of Hashtsar are pargasite to tschermakite. The parental magmas of these bodies, based on mineral chemistry and composition of clinopyroxene, was shoshonit and the melting occurred at a rate of about 5% of the enriched spinel-garnet lherzolite mantle and with garnet in the residue. The rocks were developed in a volcanic arc setting.
عنوان نشريه :
زمين شناسي ايران
عنوان نشريه :
زمين شناسي ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 40 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان