فرايند جايگاه يابي و نقش يابي انصارا... در يمن

ظهور جنبش انصارالله در يمن و رسيدن به جايگاهي ممتاز در فضاي تحولات اين كشور، موجب گرديده تا ريشه هاي ظهور، نقش يابي و كاركرد انصارالله به مثابه جنبش اجتماعي و همچنين آنچه موجب رسيدن به نقش يابي آن در فضاي يمن شده، مورد سوال قرار گيرد. آنچه در ابتداي امر به نظر مي رسد، توجه جدي رهبران انصارالله به اثربخشي فرهنگي و هويتي مداوم در ميان شيعيان زيدي اين كشور است. جنبش هاي اجتماعي عصر جديد ماهيت هويتي داشته و با نشانه هايي از اتوپيا با جنبش هاي اجتماعي گذشته متمايز مي شوند. فضاي امروزين سياست بين الملل بر جنبش انصارالله به عنوان نمونه اي از جنبش هاي اجتماعي جديد، تأثير دوگانه داشته است؛ از يكسو در پرتو جهاني شدن، فرصت ها و منابع جديد و چشمگيري را براي اين جنبش به همراه داشته و از سوي ديگر، فشار و ظلم بر اين جنبش را همانند آنچه در قطعنامه 2216 سازمان ملل ديده مي شود، با خود به ارمغان آورده است. تبيين نقش و كاركرد انصارالله زماني مشخص مي شود كه زمينه هاي اجتماعي ظهور و كاركرد سياسي آن مشخص شود. به همين دليل مي توان اين پرسش را مطرح كرد كه: «ابزار كنش اجتماعي در روند نقش يابي انصارالله در يمن چه بوده است؟» در پاسخ به اين پرسش مي توان فرضيه را بر اساس اين گزاره مطرح كرد كه «ظهور و نقش يابي انصارالله تابعي از نقش يابي جنبش هاي اجتماعي اتوپياگرا و هويت مقاومت است». چارچوب نظري پژوهش براساس جنبش هاي اجتماعي خوشه اي «گيدنز» خواهد بود. براساس اين رويكرد، هر جنبش اجتماعي در شرايطي مي تواند نقش يابي سياسي و هويتي كند كه از ابزارهاي مقاومت، راهكنش (تاكتيك) مقاومت و كاركرد مقاومت گرا در برابر «ديگري» استفاده نمايد.