شبيه سازي عددي سالانه پخش جوي راديونوكلوئيدي و طراحي شبكه پايش بهينه در واحد يكم نيروگاه بوشهر

شبكه هاي مشاهداتي راديونوكلوئيدي به منظور ارزيابي الگوي پخش و آهنگ نشر دوز گاما توسط منابع طبيعي و مصنوعي طراحي و راه اندازي مي شوند. محدوده 100 كيلومتر شعاعي اطراف نيروگاه اتمي بوشهر به عنوان منطقه مورد مطالعه در برآورد الگوي پراكندگي بلند مدت راديونوكلوئيدي و طراحي شبكه مشاهداتي در نظر گرفته شد. كد پخشي گاوسي دوگانه ADIM1.0 بمنظور برآورد الگوي پخش بلند مدت در خلال سال2011 بكارگرفته شد. الگوي پخش بدست آمده، بترتيب حداكثر، حداقل و مقدار متوسط 10-10×2/384، 10-10×6/4 و10-10×1/15 Bq/m3 را ارائه داده بود. يك الگوريتم جايابي بر اساس روش هاي درون يابي (كريجينگ) و عملكرد تقريب از تابع اصلي براي طراحي شبكه بهينه سازي در اين مطالعه توسعه داده شد. نتايج تكرار الگوريتم جايابي نشان داده بود كه ميزان كاهش قدر مطلق تراز خطاي نسبي حدود Bq/m310-10×283 بين اولين تا پنجمين تكرار و حدود Bq/m3 10-10×5 بين پانزدهمين تا بيستمين تكرار مي باشد و سپس ارتقاي تراز خطا تقريبا در همان سطح باقي مانده است. به منظور بهينه سازي هزينه راه اندازي و نگهداري شبكه، تعداد مطلوب ايستگاه هاي شبكه،20 ايستگاه براي منطقه مذكور پيشنهاد و مشاهده شد كه اين جانمايي، قادراست الگوي مناسبي از پراكندگي ذرات راديونوكلوئيد از نيروگاه هسته اي بوشهر را ارائه نمايد.