عنوان مقاله :
حساس كردن اشريشيا كلاي O157:H7 به شرايط اسيدي به وسيله كيتوزان و نانوكيتوزان
عنوان به زبان ديگر :
Sensitization of Escherichia coli O157:H7 to Acidic Conditions by Chitosan and Nanochitosan
پديد آورندگان :
زارعي، مهدي نويسنده دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده دامپزشكي - گروه بهداشت و كنترل مواد غذايي , , پورمهدي بروجني، مهدي نويسنده دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده دامپزشكي - گروه بهداشت و كنترل مواد غذايي , , كشاورز، زهرا نويسنده دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده دامپزشكي ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1395 شماره 32
كليدواژه :
مقاومت اسيدي , اشريشيا كلاي O157:H7 , كيتوزان , نانو كيتوزان
چكيده فارسي :
كيتوزان، يك پليمر غيرسمي كه از داستيلاسيون كيتين بهدست ميآيد، به دليل استفاده هاي تجاري فراواني كه در صنايع غذايي دارد توجه زيادي را به خود جلب كرده است. در تحقيق حاضر توانايي كيتوزان و نانوذرات كيتوزان در حساس كردن اشريشيا كلاي O157:H7 به pHهاي پايين مورد ارزيابي قرار گرفت. به اين منظور سلولهاي اشريشيا كلاي O157:H7 در محيط TSB با pH برابر با 4 و 5 ايجاد شده بهوسيله اسيدهاي كلريدريك و استيك با غلظت-هاي صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 درصد كيتوزان و نانوكيتوزان به مدت يك ساعت مواجه گرديد. كيتوزان اثر ضدميكروبي مشخصي را در pH برابر 5 نشان نداد اما نانوكيتوزان در غلظت 2/0 درصد سلولهاي اشريشيا كلاي O157:H7 را به اين pH حساستر كرد. اثر ضدميكروبي كيتوزان و نانوكيتوزان با كاهش pH به 4 افزايش يافت بهگونهاي كه در اين pH، كيتوزان در غلظت 2/0 درصد و نانوكيتوزان در غلظتهاي 1/0 و 2/0 درصد اثرات ضدميكروبي قابل توجهي را عليه اشريشيا كلاي O157:H7 نشان دادند بهطور كلي اثرات ضدميكروبي بيشتر نانوكيتوزان نسبت به كيتوزان احتمالاً به دليل افزايش سطح آن و در نتيجه افزايش تمايل آن نسبت به سلولهاي باكتري ميباشد. نتايج رنگ آميزي فلورسانس نشان داد كه كيتوزان و نانوكيتوزان اثرات ضدميكروبي خود را با اختلال در عملكرد غشاء سلولي باكتري ايجاد ميكنند
چكيده لاتين :
Chitosan, a natural nontoxic biopolymer derived by deacetylation of chitin, has
received considerable attention for its commercial applications in the food industry. In the
present study, the ability of chitosan and chitosan nanoparticles to sensitize Escherichia coli
O157:H7 to low pH was assessed. To achieve this purpose, cells of E. coli O157:H7 were
exposed to pH 4 and 5 adjusted by adding hydrochloric and acetic, acids into TSB, in the
presence of 0.0, 0.05, 0.1 and 0.2 % chitosan, for one hour. Chitosan did not show
antibacterial activity at pH 5, while 0.2 % nanochitosan made E. coli O157:H7 cells more
sensitive to this pH. However, antibacterial activity of both chitosan and nanochitosan were
higher at pH 4, where 0.2 % chitosan and 0.1 and 0.2 % nanochitosan showed significant
antibacterial effects on E. coli O157:H7 at this pH. In general, the higher antibacterial
activity of nanochitosan than chitosan may be due to the nanoparticle's larger surface area
and higher affinity with bacterial cells. Results of the fluorescent staining demonstrated that
chitosan and nanochitosan exerted their effect by disrupting the cellular membrane of the
cells.
عنوان نشريه :
ميكروبيولوژي دامپزشكي
عنوان نشريه :
ميكروبيولوژي دامپزشكي
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 32 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان