پديد آورندگان :
بايگان، كيميا نويسنده دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي,دانشگاه شهيد بهشتي,تهران,ايران , , خوش كنش، ابوالقاسم نويسنده دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي,گروه مشاوره,دانشگاه شهيد بهشتي,تهران,ايران , , حبيبي عسكر آباد، مجتبي نويسنده پژوهشكده خانواده,دانشگاه شهيد بهشتي,تهران,ايران , , فلاح زاده، هاجر نويسنده دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي,گروه مشاوره,دانشگاه شهيد بهشتي,تهران,ايران ,
كليدواژه :
ديابت نوع دو , مداخله رفتار درماني ديالكتيكي , ناگويي هيجاني , استرس , علايم
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: استرس يعنوان عامل خطر مهم شدت نشانه هاي ديابت را در بيماران تشديد مي كند. علاوه براين، ناگويي هيجاني داراي پتانسيلي براي افزايش نشانه هاي ديابت مي باشد. از اين رو هدف پژوهش حاضر تاثير رفتار درماني ديالكتيكي به شيوه گروهي بر علائم ناگويي هيجاني، استرس و علايم ديابت در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو را بررسي مي كند.
مواد و روش ها: اين پژوهش يك تحقيق آزمايشي به روش پيش آزمون و پس آزمون بود.30 آزمودني از كلينيك غدد بيمارستان امام خميني شهر تهران انتخاب شدند و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و گروه كنترل جايگزين شدند. رفتار درماني ديالكتيكي در 8 جلسه (نود دقيقه، يك بار در هفته) اجرا شد و پس از آن پس آزمون اجرا گرديد. ابزار پژوهش مقياس پرسشنامه هاي ناگويي هيجاني تورنتو (باگبي،1986)، فشار رواني ماركهام (ماركهام، 1992) و آزمايش قند خون بود. براي تحليل داده هاي بدست آمده از آزمون تحليل واريانس استفاده شد.
يافته ها: نتايج تحليل واريانس نشان داد كه تفاوت معناداري بين دو گروه در ناگويي هيجاني (01/0=p، 05/16=F) فشار رواني (01/0=p، 09/30=F) و نشانه هاي ديابت (04/0=p، 47/4=F) در دو گروه آزمايش و كنترل در نمرات پيش آزمون وجود دارد(05/0>p).
بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه ميتوان رفتار درماني ديالكتيكي رابه عنوان مداخله درماني موثر براي كاهش ناگويي هيجاني ، استرس و نشانه هاي بيماري در بيماران ديابتي در نظر گرفته شود.
