تاثير آموزش هاي معنوي بر كاهش اضطراب و افزايش كيفيت زندگي زنان مبتلا به ديابت بارداري: به منظور ارزيابي پرستاري و مراقبت نوين

مقدمه و هدف: ديابت بارداري يكي از شايع ترين بيماري هاي دوران بارداري است كه براي نخستين بار در دوران بارداري شروع و يا تشخيص داده مي شود. با توجه به اهميت تشخيص سريع و درمان به موقع اين بيماري، اين پژوهش با هدف بررسي تاثير آموزش هاي معنوي بر كاهش اضطراب و افزايش كيفيت زندگي زنان مبتلا به ديابت بارداري به منظور ارزيابي پرستاري و مراقبت نوين انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش همه زنان مبتلا به ديابت بارداري مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر پاكدشت در سال 1394 بودند. از ميان آنان 30 بيمار با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه (هر گروه 15 نفر) آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 80 دقيقه اي آموزش هاي معنوي ديد. گروه ها پرسشنامه هاي اضطراب كتل و كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني را به عنوان پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. داده ها با با روش كوواريانس چند متغيري و با استفاده از نرم افزار SPSS-19 تحليل شدند. يافته ها: يافته ها نشان داد بين گروه آموزش هاي معنوي و گروه كنترل در متغيرهاي اضطراب و كيفيت زندگي تفاوت معناداري وجود داشت. به عبارت ديگر آموزش هاي معنوي به طور معناداري باعث كاهش اضطراب و افزايش كيفيت زندگي زنان مبتلا به ديابت بارداري شد (P≤0/01). بحث و نتيجه گيري: نتايج حاكي از اهميت توجه به مداخلات معنوي در كاهش اضطراب و افزايش كيفيت زندگي است. لذا با توجه به نتايج اين مطالعه پيشنهاد مي شود درمانگران، مشاوران و روانشناسان باليني از روش آموزش هاي معنوي براي كاهش اضطراب و افزايش كيفيت زندگي استفاده كنند.