بررسي تأثير مصرف ويتامين C خوراكي بر ميزان قند خون ناشتا و سطح هموگلوبين گليكوزيله در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو

مقدمه و هدف: ديابت يك بيماري متابوليكي است كه يكي از مشخصه هاي آن هيپرگليسمي است و اين عامل مي تواند عوارض مهلكي ايجاد كند. يكي از معيارهاي تشخيص و كنترل ديابت سنجش قند خون ناشتا و هموگلوبين گليكوزيله در خون مي باشند. از طرفي ويتامين C، تحمل به افزايش گلوكز را بهبود مي بخشد، لذا هدف از انجام اين پژوهش بررسي تأثير مصرف ويتامين C بر ميزان قند خون ناشتا و سطح هموگلوبين گليكوزيله در بيماران مبتلا به ديابت نوع II بود. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع كار آزمايي باليني شاهد دار بود. 74 نفر نمونه كه شرايط شركت در مطالعه را دارا بودند با روش نمونه گيري مبتني بر هدف وارد مطالعه و به طور تصادفي به دو گروه آزمون و شاهد تقسيم شدند. در ابتدا قند خون ناشتا و HbA1cاندازه­گيري شد. سپس گروه آزمون به مدت سه ماه تحت درمان با قرص ويتامين C قرار گرفت و اطلاعات به دست آمده با آزمون هاي t مستقل و زوجي در نرم افزار SPSS نسخه 19 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد در گروه كنترل ميزان كاهش شاخص هاي بيوشيميايي مورد سنجش به طور معني داري بيشتر از گروه شاهد بود. بدين معنا كه بين متغيرها در دو گروه پس از انجام مداخله اختلاف آماري معني داري ديده شد. بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه ويتامين C مي‌تواند از طريق رقابت با گلوگز ميزان گليكوزيله شدن هموگلوبين و همچنين قند خون ناشتا را در بيماران ديابت نوع 2 كاهش دهد. اين اثر مي‌تواند براي كنترل مكانيسم آسيب‌زايي گليكوزيله شدن پروتئين در ديابت، بعد از انجام مطالعات دقيق‌تر، بكار رود.