بررسي ارتباط فعاليت فيزيكي و كنترل تعادل در سالمندان مبتلا به ديابت شهر ايلام در سال 1394

مقدمه و هدف: ديابت بيماري مزمني است كه شيوع آن در سالمندي سه برابر دوران جواني گزارش شده است. فعاليت بدني منظم خطر مرگ و مير در افراد مبتلا به ديابت را كاهش دهد. به همين دليل پژوهش حاضر با هدف بررسي فعاليت فيزيكي و كنترل تعادل در سالمندان مبتلا به ديابت شهر ايلام انجام شد. مواد و روش ها: در پژوهش توصيفي مقطعي حاضر 180 نفر از سالمندان بستري در بخش هاي داخلي، سي سي يو و پست سي سي يو مردان و زنان بيمارستان هاي شهر ايلام روش نمونه گيري در دسترس مورد بررسي قرار گرفتند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه فعاليت بدني و كنترل تعادل برگ استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss21 و همچنين آمار توصيفي(ميانگين و انحراف معيار) و آماراستنباطي(آناليز واريانس يك طرفه، تي تست) تجزيه و تحليل شدند. يافته‏ها: تنها 3/13 از سالمندان درصد داراي فعاليت فيزيكي مناسب بودند. بين فعاليت بدني با متغيرهاي دموگرافيكي(سن، جنس، تحصيلات، ميزان درآمد، وضعيت تاهل) ارتباط آماري معني داري داشته است (P<0/05) ولي بين محل زندگي و وضعيت اشتغال با فعاليت بدني ارتباط آماري معني داري وجود نداشت(P<0/05). بين فعاليت فيزيكي و كنترل تعادل ارتباط آماري معني داري وجود نداشت(05/0