بررسي ساختار ترشحي در برخي گونه هاي جنس Hypericum L. در ايران

Investigation of secretory structures in some of the Hypericum species in Iran

جنس Hypericum L. از خانوادۀHypericaceae ، با حدود 500 گونه، انتشار جهاني دارد. اين جنس در ايران شامل 19 گونه است. طيف گسترده‌اي از تركيبات فعال بيولوژيك در اين گياه شناسايي شده از جمله نفتوديانترون ها مانند هايپريسين وسودوهايپريسين كه بيشترين كاربرد آن خاصيت ضد‌افسردگي است. در اين پژوهش كه با هدف برقراري ارتباط ميان داده‌هاي تشريحي، بافتشناسي و ريخت‌شناسي انجام شد، ساختار تشريحي و بافت‌شناسي اندام‌هاي رويشي و زايشي در گونه‌هاي، H. dogonbadanicum, H. androsaemum, H. perforatum, H. tetrapterum, H. triquetrifolium, H. scabrum, H. asperulum, H. apricum, H. lysimachioides, H. elongatum, H. hirtellum, H. davisii, H. helianthemoides, H. vermiculare, H. hirsutum, H. linarioides, H. armenum مورد بررسي قرار گرفت. اين مطالعه نشان داد كه مهمترين بافت در تفكيك و شناسايي گونه‌ها، بافت ترشحي است. در اين جنس ساختار ترشحي سازمان‌يافته و منحصر‌به‌‌فرد شامل كانال‌هاي ترشحي، كيسه‌هاي ترشحي و گرهك‌هاي كوچك تيره‌رنگ چند‌سلولي (غدد سياه) وجود دارد. اين ساختار‌ها مي‌تواند در ساقه، برگ‌ها، گلبرگها، كاسبرگ‌ها، پرچم‌ها و برچه‌ها وجود داشته باشد. اما همۀ اين ساختارها در همۀ گونه‌ها وجود ندارد و در اندام‌هاي مختلف يك گونه نيز وجود و پراكندگي متفاوتي دارد. كانال‌هاي ترشحي در همۀ گونه‌ها وجود دارد ولي از نظر تعداد، نوع و جايگاه متفاوت است. كيسه‌هاي ترشحي در همۀ گونه‌ها وجود دارد ولي از نظر قطر حفره و محل قرارگرفتن تفاوت‌هايي را نشان ميدهد. گرهك‌هاي تيره‌رنگ هم فقط در برخي گونه‌ها و در بعضي از اندام‌هاي آنها وجود دارد. بر پايه مشاهدات فوق، يك كليد تشخيصي ارائه شد كه تاحدود زيادي با رده‌بندي‌هاي موجود مطابقت دارد.

The genus Hypericum L. (Hypericaceae), consisting of about 500 species shows a worldwide distribution from which 19 grow in Iran. A wide range of biologically active compounds particularly with antidepressants e.g., naphthodianthrones (e.g. hypericin and pseudohypericin) have been identified in this plant. The aim of this study was to evaluate the relationship between the anatomical, histological and morphological features in this genus. for this purpose the anatomical structure and histological traits of vegetative and generative organs of the species: H. dogonbadanicum, H. androsaemum, H. perforatum, H. tetrapterum, H. scabrum, H. triquetrifolium, H. asperulum, H. lysimachioides, H. elongatum, H. hirtellum, H. davisii, H. apricum, H. helianthemoides, H. vermiculare, H. hirsutum, H. linarioides, H. armenum were examined. This study showed that secretory tissues including secretory canals, translucent glands and black glands yielded the most useful features for our purpose. These structures are generally located in stems, leaves, petals and sepals, flags and carpel; although depending on the species and organs they may show some differences. Secretory ducts showed a general presence in all the species studied however number and position of them were different. Furthermore, secretory cavities were revealed in all the species examined; but differed based on their pore diameter and location. The dark nodules were seen in some species and organs. Based on the above observations, a diagnostic key was constructed and provided here which showed a fully accordance with the already prepared morphological ones.