بررسي عوامل انگيزشي و رضايت شغلي پرستاران در ارتباط با آموزش به بيمار در تعدادي از بيمارستانهاي تبريز

كمبود انگيزش يكي از علل افت بازده سازمان هاست. متاسفانه با وجود فراواني نظريه هاي علمي در زمينه ايجاد انگيزش هنوز هم كم كاري، بي علاقگي و عدم رضايت كاري در بين پرستاران ديده مي شود. از آنجائيكه پرستاران با جان بيماران سروكار دارند، فقدان انگيزه كاري آنها آثار بسيار ناگواري روي بهداشت و سلامت افراد و به تبع آن جامعه دارد. همچنين انگيزه براي آموزش يك عامل اوليه براي تعيين موفقيت در هر فرآيند آموزشي است. آموزش توسط پرستار بعضي اوقات بدليل ماهيت فيزيكي و مبتني بر وظيفه محوري پرستاري به يك وضعيت كم اهميت مبدل مي شود. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي، مقطعي است. 352 نفر از پرستاران شهر تبريز افراد نمونه را تشكيل مي دادند. روش گردآوري داده ها پرسشنامه بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار، فراواني) و استنباطي (آناليز واريانس و رگرسيون چندمتغيري) استفاده شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار كامپيوتري SPSS مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. بيشترين فراواني پاسخ شركت كنندگان در مورد عوامل بهداشتي (خارجي) موثر در ايجاد انگيزش شغلي جهت آموزش به بيمار به ترتيب 94% حقوق و دستمزد، 86% امنيت شغلي، 82% شرايط محيط كار، 80% نحوه ارتباط با ديگران، 74% نحوه سرپرستي و نظارت شغلي و 70% خط و مشي حاكم بر محيط كار اعلام نموده بودند. نظرات آنها در خصوص اهميت عوامل انگيزش (دروني) نشان داد كه 80% ماهيت كار، 77% شناخت و قدرداني از افراد، 74% ماهيت مسئوليت شغلي، 68% پيشرفت و توسعه شغلي و 59% پيشرفت و موفقيت شغلي را در ايجاد انگيزش شغلي بسيار مهم ذكر كرده بودند. در مجموع 81% عوامل بيروني و 72% عوامل دروني را در ايجاد انگيزش بسيار مهم ابراز نموده بودند. در رابطه با تاثير رضايت شغلي در آموزش به بيمار نتايج پژوهش نشان داد كه 78/3% از افراد پژوهش از شغل خود ناراضي بودند. اكثريت 66/9% پرستاران از بعد مربوط به ويژگيهاي شغلي، 94/8% از بعد مربوط به شيوه هاي كار سازماني، 51% از بعد مربوط به قدرت و كنترل، 69/7% از بعد مربوط به موقعيت كار و 49/3% از تطابق نداشتن تعرفه هاي تعيين شده با سطح تورم جامعه و 37/9% به دليل نداشتن حمايت كافي از طرف مسئولين ناراضي بودند. هويت حرفه اي، محور انگيزش شغلي پرستاران است. يعني پرستاران با كسب هويت حرفه اي مثبت در پرتو بدست آوردن احترام و ارزش، ساختار سازماني مناسب، درآمد و مزايا و تسهيلات شغلي كافي و جايگاه اجتماعي درخور و شايسته مي توانند به انگيزش شغلي بالا نائل گردند كه در نتيجه آن سبب بهبود كارائي پرستاران و افزايش كيفيت مراقبت از مددجويان و در نهايت مي تواند به افزايش سطح سلامت افراد و جامعه منجر گردد.