كاربرد شربت ذرت حاوي قروكتوز در فرآورده هاي پاستيل

پاستيل در اشكال مختلف وجود دارد و بعنوان يكي از شيريني هاي متنوع براي اولين بار در آلمان در سال 1900 توسط هانس ريگل (Hans Riegel) توسعه يافت و در سال 1980 محبوبيت زيادي به دست آورد. در برخي از پاستيل ها به جاي ژلاتين از پكتين يا نشاسته استفاده مي شود. از اجزاي اصلي پاستيل ژلاتين است كه هيدروكلوئيدي از جنس پروتئين است كه به دليل ويژگيهاي منحصر به فرد آن در ايجاد ژل و قوام دهندگي در صنايع غذايي مورد استفاده قرار مي گيرد. براي اينكه پاستيلي كه در آن ژلاتين استفاده شده ارزش غذايي مطلوبي داشته باشد، لازم است به روش صحيح (آنزيمي) از استخوان تهيه شود. از آنجا كه ژلاتين يك تركيب بيمزه و بي بو است و فاقد چربي ميباشد لذا براي توليد پاستيل از شيرين كننده و طعم دهنده استفاده مي شود. قندهاي متفاوتي در پاستيل بكار مي رود. بعنوان مثال ساكارز مشتق شده از چغندر يا نيشكر كه درجه بالايي از شيريني را فراهم مي كند يا فروكتوز كه بطور قابل توجهي از ساكارز شيرين تر است.