ارزيابي سير تحولات دستيابي به معماري پايدار و معماري سبز

گرم شدن كره زمين، افزايش روز افزون آلودگي محيط زيست و تغييرات غير قابل بازگشت آن بر اثر دخالت هاي بشر، ضرورت توجه به بوم شناسي و مسائل زيست محيطي را براي آينده اجتناب ناپذير كرده است. با توجه به اينكه ساختمان ها به تنهايي مصرف 6/1 از منابع آبي دنيا، 4/1 از چوب برداشت شده، 5/2 از سوخت هاي فسيلي و مواد توليد شده در جهان و بين 25 تا 40درصد از مصرف كل انرژي را در بسياري از كشورها به خود اختصاص داده اند، از اين رو معماران جهان نيز همسو با ساير دانشمندان با شدت گرفتن مشكلات در پي يافتن راهكارهاي جديد براي تأمين زندگي مطلوب انسان بوده اند، كه نتيجه آن ايجاد ساختمان‌ هاي سبز و پايدار باتوجه به مشكلات زيست محيطي موجود بوده است. از آن جايي كه يكي از روش هاي مؤثر بر درك اهميت ساخت ساختمان هاي سبز و پايدار بررسي روند شكل گيري جنبش معماري پايدار و سبز و مسائلي كه سبب اهميت شكل گيري اين جنبش است، از اين رو پژوهش پيش رو در يك پژوهش تحليلي و در يك رويكرد تفسيري به بررسي تاريخچه شكل گيري اين جنبش، اهداف و اصول آن پرداخته است. نتايج پژوهش نشان داد كه به منظور حفظ اين مسير و دستيابي به اهداف غايي، با توجه به مسيري كه تا به امروز پيموده شده به منظور دستيابي به يك معماري پايدار و سبز بايد با يك نگرش جامع و كامل در سه عرصه كلي اجتماع، محيط زيست و اقتصاد، در حيطه معماري، شهرسازي، و تمامي رشته­ هاي مرتبط با آنها تصميم گيري و برنامه ريزي نمود.