بازخواني سند نوروز در روايات اسلامي مطالعه موردي: روايت مُعَلي بن خُنَيس

آيين سنتي نوروز، به عنوان ميراث زنده فرهنگي، با اعتقادات مذهبي درآميخته و يكي از مولفه هاي پيوند هويت ملي و ديني ايرانيان بدل محسوب مي شود. از اين رو، بررسي منابع روايي و فقهي نوروز، به عنوان بزرگ ترين جشن ملي بازمانده از ايران باستان، بسيار بااهميت است. از آنجا كه مبناي همه منابع و مصادر حديثي و فقهي درباره نوروز روايت مُعَلي بن خُنَيس، به نقل از امام صادق×، است، در اين پژوهش ضمن اشاره مختصري به سير تطور نوروز، با روش توصيفي تحليلي، به بررسي روايت معلي و صحت و سقم آن مي پردازيم. يافته هاي تحقيق حاكي از اين است كه روايت معلي درباره نوروز پذيرفتني نيست؛ چراكه اين روايت با وقايع تاريخي مطابق نيست. همچنين در نسخه هاي نخست مصباح المتهجدِ شيخ طوسي، نخستين اثر مورد استناد منابع پسين، چنين روايتي ديده نمي شود و در نسخه هاي پسين به آن افزوده شده است.