اعتبار، روايي و ساختار عاملي تاييدي پرسشنامه نظم جويي هيجان نوجوانان

هدف اين پژوهش بررسي اعتبار، روايي و ساختار عاملي تاييدي پرسشنامه نظم جويي هيجان نوجوانان بود (فيليپس و پاور، 2007). پس از آماده سازي نسخه فارسي پرسشنامه نظم جويي هيجان نوجوانان با استفاده از فن ترجمه مضاعف، وارسي ويژگي هاي روان سنجي آن توسط سه مطالعه مستقل (180= N1، 80= N2 و 400= N3) صورت گرفت. در دو مطالعه اول اعتبار پرسشنامه بر اساس روش هاي همساني دروني، همبستگي هاي مجموعه ماده و بازآزمايي و روايي آن با استفاده از همبستگي بين زيرمقياس ها و روايي ملاكي بررسي شد. در مطالعه سوم ساختار عاملي تاييدي پرسشنامه بررسي شد. دامنه ضرايب آلفاي كرونباخ زيرمقياس (73/0- 82/0) و كل مقياس (79/0) نشان داد كه پرسشنامه نظم جويي هيجان نوجوانان از همساني دروني مطلوبي برخوردار است. نمره هاي ماده و نمره هاي كلي زيرمقياس هاي مطابق، همبستگي معناداري با يكديگر داشتند (38/or= تا 72/or=) و ارزش ضرايب بازآزمايي (65/0- 71/0) بيانگر ثبات مقياس بود. تحليل عاملي تاييدي از الگوي 4عاملي اصلي پرسشنامه نظم جويي هيجان نوجوانان حمايت كرد.الگوهاي همبستگي زيرمقياس هاي پرسشنامه نظم جويي هيجان نوجوانان با يكديگر و با ابعاد اضطراب و افسردگي بيانگر روايي ملاكي خوب مقياس بود. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه نسخه فارسي پرسشنامه نظم جويي هيجان نوجوانان، ويژگي هاي روان سنجي رضايت بخش در جامعه ايران دارد

The aim of present study was to assess the reliability, validity and confirmatory factor structure of the Emotion Regulation Questionnaire -Adolescent Form (Philips & Power, 2007).The Persian version of the questionnaire was prepared using double-translation technique. The psychometric properties were examined by three independent studies (N1=180, N2= 80, N3=400). In the first two studies the reliability of the questionnaire was examined based on internal consistency, item-test correlations and test-retest methods, and the validity of the questionnaire was examined using correlation between subscales and criterion validity. In the third study the confirmatory factor structure of the questionnaire was assessed. The range of Cronbach’s alpha coefficients of three subscales (.73 to 82) and total scale (79) indicated that the Emotion Regulation Questionnaire had a good internal consistency. Item scores and the total score of the corresponding subscales correlated significantly (r.38 to r = .72) and the test-retest correlation values (.65 to 71) suggested that the scale was stable. Confirmatory factor analysis supported the four factors model of the questionnaire. The correlations among the subscales and correlation coefficient model between depression and anxiety dimensions indicated a good criterion validity. The findings suggest that the Emotion Regulation Questionnaire has a satisfactory psychometric properties, thereby providing support for the relevance of using this scale in Iranian population.