پهنه بندي مزيت نسبي گندم آبي درشهرستان هاي استان فارس و عوامل موثر برآن

در اين مقاله ابتدا وضعيت مزيت نسبي توليد گندم در استان فارس به تفكيك كليه شهرستان ها بررسي گرديد و سپس شهرستان ها با توجه به ميزان مزيت نسبي پهنه بندي شدند. به اين منظور ابتدا شاخص هاي مزيت مقياس(SAI)، مزيت كارايي(EAI) و مزيت جمعي(AAI) براي كليه شهرستان ها برآورد و سپس با استفاده از تحليل خوشه اي، پهنه بندي شهرستان ها انجام گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه شهرستان هاي استان فارس داراي مزيت هاي نسبي مختلفي درتوليد گندم هستند. بنابراين، اين شهرستان ها در پنج سطح با مزيت نسبي بسيار بالا، مزيت نسبي بالا، مزيت نسبي قابل قبول، مزيت نسبي پايين و مزيت نسبي بسيارپايين پهنه بندي شدند. شهرستان هاي لارستان و لامرد داراي بالاترين ميزان مزيت نسبي توليد گندم در استان فارس بودند و شهرستان هاي كازرون و خرم بيد نيز كمترين مزيت نسبي را داشتند. نتايج آزمون تجزيه واريانس نيز نشان داد كه از ميان چهار فاكتور اقليمي، تنها متوسط حداقل دما در تفكيك سطح مزيت نسبي توليد گندم شهرستان ها تاثيرگذار بود. با توجه به سطح بندي مزيت نسبي توليد گندم در استان فارس، به برنامه ريزي و پشتيباني از توليد گندم مورد نياز است.