پديد آورندگان :
سمائي، مرجان دانشگاه تربيت مدرس تهران - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت , مدرس ثانوي، علي محمد دانشگاه تربيت مدرس تهران - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت , موسي پور گرجي، احمد سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي كرج - بخش تحقيقات سبزي و صيفي موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر , زند، اسكندر سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي تهران - بخش تحقيقات علف هاي هرز موسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور
چكيده فارسي :
سيب‌زميني جزو گياهان حساس به كمآبي است. اين بررسي به‌صورت طرح كرت‌هاي خردشده (اسپليت× فاكتوريل بر پايۀ بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار، در منطقۀ كرج در سال 1393 اجرا شد كه در آن ژنوتيپهاي سيب‌زميني در يازده سطح (آگريا، كايزر، ساوالان، سانته، مارفونا، هرمس، جلي، پيكاسو، ميلوا، 1-397081، 2-397069) و تيمارهاي آبياري در دو سطح (تنش و شاهد) و نمونهبرداريها در دو مرحلۀ (پايان تنش و بازيافت) در نظرگرفته شد. آبياري به‌صورت قطره‌اي و متداول انجام و در مرحلۀ تشكيل غده، آبياري تيمار تنش قطع و تيمار شاهد به‌صورت متداول آبياري شد. پس از اينكه كمبود رطوبت خاك به 90 درصد رسيد، دوباره آبياري انجام تا خاك به ظرفيت زراعي رسيده و تا انتهاي دورۀ رشد به‌صورت متداول انجام گرفت. نتايج نشان داد ميانگين قطر كوچك و بزرگ غده، شمار غده، غدۀ سالم، غدههاي كوچك‌تر از 35 و بيش از 55 ميليمتر، وزن خشك و تر غدههاي سالم در بوته بين ژنوتيپهاي مختلف، سطوح آبياري و مرحلۀ اندازهگيري اختلاف معنيدار داشتند. درحالي‌كه از لحاظ ميانگين شمار غده بين 55-35 ميليمتر در هر بوته تنها اثر ژنوتيپها و سطوح آبياري معنيدار شد. بيشترين درصد تغييرها در پايان دورۀ رشد در شمار غدههاي كوچك‌تر از 35 ميليمتر، وزن خشك و تر غدههاي سالم ملاحظه شد. در اين تحقيق شاخصهاي تحمل و حساسيت به خشكي برآورد و بر اين پايه ژنوتيپهاي همسان در چهار گروه اول ميلوا، سانته، پيكاسو، دوم هرمس، 1-397081، مارفونا، ساوالان، جلي، آگريا، سوم 2-397069 و چهارم كايزر طبقه بندي شدند.
چكيده لاتين :
Potato is one of the susceptible crops to drought. This research was carried out as a split factorial experiment in a randomized complete block design with three replications in Karaj in 2014. Potato genotypes at 11 levels (Agria, Caesar, Savalan, Sante, Marfona, Milva, Picasso, Hermes, Jelli, 397081-1, 397069-2), irrigation treatment in two levels (stress and control) and samplings in two stages (after stress and recovery) were considered. Irrigation was done as drip and conventional systems and in the stage of tuber production, watering for stress treatment was stopped and control treatment was irrigated normally. After getting to ninety percent of the soil moisture deficit, irrigation restarted until the soil moisture reached to the field capacity and normally continued up to the end of growing season. The results showed that there were significant differences among genotypes, the irrigation levels and the stages of measurement for large and small diameters of the tubers, number of tubers and healthy tubers, the tuber smaller than 35 and larger than 55 mm, dry and fresh weight of the healthy tubers per plant. However, number of tubers between 35-55 mm was, significantly different for the genotypes and irrigation levels. The most changes were observed in the tuber number smaller than 35 mm, dry and fresh weight of the healthy tubers. In addition, in this research, genotypes were categorized in 4 groupes according to the estimated drought tolerance and sensitivity indices.
