بررسي فني و اقتصادي بتن خود تراكم تراورس هاي دي بلوك توليد شده در پروژه خط 2 قطار شهري مشهد با بهره گيري از جام مخصوص تخليه بتن

مهم ترين توسعه متحولانه در ساخت و اجراي بتن در سه دهه اخير، استفاده از بتن هاي خودتراكم مي باشد. در همين راستا و در جهت بهره وري بيشتري از بتن خود تراكم در توليد تراورسهاي پروژه خط 2 قطار شهري مشهد استفاده شده است. برخي از مزاياي توليد تراورس با بتن خود تراكم عبارتند از: اجراي سريع تر، كاهش استهلاك قالب هاي تراورس و عدم تغيير ابعاد با توجه به عدم تياز به ويبره، پرداخت بهتر سطوح بتني، جاي دهي آسان تر، محيط كار ايمن تر (از لحاظ از بين رفتن آلودگي صوتي) دوام بيشتر بتن سخت شده به دليل كاهش آب انداختگي و جمع شدگي پلاستيك در همين راستا، از جام مخصوص براي ريختن بتن خود تراكم درون تراورسها اتخاذ شده است كه طراحي آن به گونه اي انجام شده است كه قابليت هايي نظير جلوگيري از هدر رفتن بتن در حين بتن ريزي، ارتقا دادن دقت بتن ريزي براي مقاطع با ابعاد كوچك، افزايش سرعت بتن ريزي، سهولت در ريختن بتن، كنترل بهتر بر روي ميزان بتن خروجي و جلوگيري از پاشيده شدن بتن بر روي ميلگردهاي تراورس را به دنبال داشته است. از مهم ترين نتايج به دست آمده مي توان به مواردي نظير از بين رفتن هدر رفتن بتن ريزي افزايش سرعت بتن ريزي، سهولت در ريختن بتن و مواردي از اين قبيل اشاره كرد. لازم به ذكر است كه براساس برآوردهاي انجام شده صرفه جويي اقتصادي به موجب توليد تراورسهاي دي بلوك توسط پروژه، در حدود 33 درصد در مقايسه با تهيه از خارج پروژه بوده است.