كاهش آلودگي محيط زيست با تبديل پسماندهاي آلي به هيدروچار و مصرف آن در خاك

آلودگي محيط زيست با انواع آلاينده هاي آلي و معدني، عوامل بيماريزا، سموم و آفت كش ها و گرم شدن كره زمين از مهمترين مسايل زيست محيطي امروز بشر به شمار مي روند. فرايند تبديل انواع زيست توده به هيدروچار فناوري نويني است كه به علت ظرفيت آن در كاهش آلودگي محيط زيست در دهه اخير مورد توجه محققان قرار گرفته است. هيدرو چار(Hydrochar) ماده كربني متخلخل پايدار مي باشد كه از كربونيزه كردن گرمآبي (HTC (Hydrothermal carbonization زيست توده در دماي بين 190 تا 250 درجه سلسيوس و فشار 15 تا 25 بار توليد مي شود. محصولات فرآيند HTC شامل سه فاز استريل جامد (هيدروچار)، مايع (محلول واكنش Process Solution) و مقدار اندكي گاز -(Carbon Sequestration مي باشد. با افزودن هيدروچار به خاك، دي اكسيدكربن اتمسفر در ساختمان هيدروچار تثبيت مي شود (ترسيب كربن علاوه بر آن، انتشار گازهاي گلخانه اي مهم نظير اكسيد نيتروژن (N, O) و متان(CH) از خاك كاهش مييابد. هيدروچار با بهبود ويژگيهاي فيزيكي خاك، نفوذپذيري و ظرفيت نگهداري آب خاك را افزايش داده و با نگهداري عناصر غذايي و آلاينده ها در خاك و كاهش فرسايش از هدررفت و ورود عناصر غذايي و آلاينده ها به آبهاي سطحي و زيرسطحي جلوگيري ميكند. همچنين، هيدروچار به علت داشتن سطح ويژه و گروههاي عاملي زياد مي تواند به عنوان جاذب انواع آلاينده ها به ويژه فلزات سنگين در تصفيه آب، پساب و فاضلابها مورد استفاده قرار گيرد. با اين حال، تاكنون تحقيقات بسيار اندكي در مورد ويژگي ها و جنبه هاي زيست محيطي اين ماده با ارزش و فن آوري توليد آن انجام شده و متأسفانه در ايران تحقيقي در اين زمينه انجام نشده است.