اثرات واداشت هاي جوي بر ساختارلايه ترموكلاين در درياي خزر

در اين مطالعه، ساختار لايه ترموكلاين، با استفاده از مدل سه بعدي كوهرنس در بخش هاي مياني و جنوبي درياي خزر براي سال 2004 موردمطالعه قرار گرفته است. همچنين نتايج شبيه سازي براي سه برش قائم (يك برش در راستاي شمال جنوب درياي خزر، دو برش در - راستاي شرق غرب، يكي در خزر جنوبي با عرض جغرافيايي - N 38 و ديگري در خزر مياني با عرض جغرافيايي ˚17 27ʹ N) 42 ( نشان داده شده است. بر اساس اين نتايج مشخص شده كه در طول زمستان، لايه ترموكلاين فصلي تقريباً از بين رفته و دماي آب تا عمق 100 متري، نسبتاً يكسان و بدون تغيير بوده است. پس از نبود لايه ترموكلاين در زمستان، اين لايه در فصل بهار شروع به شكل گيري نموده و در طول تابستان و ابتداي پائيز، شكل و ساختار لايه ترموكلاين فصلي به طور قوي ايجاد شده و ضخامت آن به شكل قابل ملاحظه اي كاهش مي يابد. به طوركلي، تغييرات فصلي دماي آب، در لايه هاي سطحي ستون آب و تا عمق 120 متري مشاهده مي شود. همچنين با برش هاي قائم در خزر جنوبي و مياني، مناطقي كه لايه ترموكلاين قوي تر بوده آشكار شده است. به طوري كه لايه ترموكلاين در طول تابستان در سواحل شرقي خزر جنوبي، در عمقي كمتر از 20 متر از سطح آب و در سواحل غربي خزر مياني، در عمقي كمتر از 20 متر ايجاد شده اند.