تفاوت هاي تبيين رفتار انسان در قلمرو پارادايم اسلامي در مقايسه با ساير رويكردهاي روان شناختي

اين پژوهش، با هدف بيان تفاوت هاي تبيين رفتار انسان در پاراديم اسلامي، در مقايسه با ساير رويكردهاي روان شناختي انجام شده است. يافته هاي اوليه، با مراجعه به آيات و روايات و منابع روان شناختي، نشان داد كه روان شناسان به دنبال كشف قواعد حاكم بر سازمان رواني انسان بوده اند؛ ولي هر يك با پيش فرض هاي هستي شناختي، انسان شناختي، ارزش شناختي، شناخت شناسي و روش شناختي خود، به بررسي رفتار انسان پرداخته اند. به همين دليل، پيروان پارادايم هاي مختلف حتي افراد درون يك پارادايم، نقطه نظرات متفاوت و گاهي متعارض نسبت به يك موضوع ارائه كرده اند. اين واقعيت نشان مي دهد راه يابي روان شناس، به گزاره هاي علمي درباره رفتار، كاملاً رنگ پارادايمي دارد. ميزان مطابقت گزاره علمي يا يافته روان شناس درباره موضوع بررسي، به ميزان مطابقت مولفه هاي پارادايمي او با واقع بستگي دارد. به همين دليل، تبيين رفتار انسان در چارچوب پارادايم اسلامي مي تواند: 1. با يافته هاي روان شناختي متفاوت باشد؛ 2. يافته هاي روان شناختي در چارچوب پارادايم اسلامي، از صحت بيشتري برخوردار باشد؛ زيرا اين پارادايم مبتني بر منابع وحياني مي باشد.