شناسائي و رتبه بندي عوامل موثر بر اعتماد سازي بين كاركنان و مديران

يكي از مسائل و مشكلات سازمان هاي امروزي ، كمبود اعتماد بين كاركنان و مديران است. در سازمانهاي خصوصي و سازمان هاي دولتي ، شكاف قابل توجهي بين كاركنان و مديريت و خواسته هاي اين دو وجود دارد. در نتيجه اين شكاف ، تصميمات معمولا با مشكلات اجرائي روبرو مي شوند. از اين روهدف پژوهش حاضر، شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر اعتماد و رتبه بندي آنها از نظر مديران و كاركنان دانشگاه علوم پزشكي تهران است. تحقيق حاضر از نظر هدف ،كاربردي و از نظر جمع آوري داده ها توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري در اين تحقيق شامل مديران و كاركنان امور مالي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تهران مي باشند . از ميان تعداد 400 نفر از مديران و كارمندان، 198 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب گرديده اند.نتايج بدست آمده ازروش تحليل سلسله مراتبي نشان ميدهد از ديدگاه كاركنان عامل « شايستگي» با وزن 0.246 داراي بيشترين تاثير در اعتماد سازي بين كاركنان و مديران مي باشد. رتبه و وزن بقيه عوامل نيز بدين شرح است:2- تفويض اختيار (0.180) 3- مشاركت (0.160) 4-احترام به ارزش ها (0.157) 5- توجه (0.139) 6- ثبات شخصيت (0.119).همچنين از ديدگاه مديران عامل « شايستگي» با وزن 0.266 داراي بيشترين تاثير در اعتماد سازي بين كاركنان و مديران مي باشد. رتبه و وزن بقيه عوامل نيز بدين شرح است:2- تفويض اختيار (0.238) 3- احترام به ارزش ها (0.160) 4- مشاركت و وفاداري (0.152) 5- توجه (0.105) 6- ثبات شخصيت (0.079).