برآورد ارزش در معرض خطر پرتفوي ارزي يك بانك نمونه با روش GARCH-EVT-Copula

هدف اين مقاله، محاسبه ارزش در معرض خطر پرتفوي ارزي يك بانك نمونه با استفاده از روش (GARCH-EVT-Copula (GEC است. عمده ­ترين چالشي كه امروزه صنعت بانكداري با آن مواجه بوده، درك مفهوم ريسك و به دنبال آن، اندازه ­گيري و كمي­ كردن ريسك است. روش ­هاي مختلفي براي اندازه ­گيري ريسك وجود دارد، اغلب اين روش ­ها توزيع مشترك شناخته‌شده­ اي براي سبد دارايي فرض مي­كنند، به­ طور­­ معمول توزيع مشترك نرمال در مدل ­هاي تجربي مورد استفاده قرار مي­ گيرد، اما توزيع دارايي­ ها در اغلب موارد دنباله پهن هستند، در نتيجه، فرض نرمال بودن توزيع مشترك بازدهي مي­تواند به برآورد نادرست VaR منجر شود. در اين مقاله، توزيع مشخصي براي سبد دارايي فرض نمي­شود. اين مقاله از مدل خودرگرسيون همراه با ناهمساني واريانس آستانه‌اي (GJR-GARCH) براي توزيع بازده ­اي متغير در طول زمان دارايي­ هاي فردي، همچنين تئوري مقدار فرين براي توزيع­ هايي كه دنباله پهن هستند و توابع كاپولا براي ساختار وابسته به تمام دارايي­هاي يك سبد دارايي استفاده كرده است. در اين تحقيق، ارزش در معرض خطر از روش‌هاي واريانس-كوواريانس و شبيه ­سازي تاريخي نيز محاسبه شده است. در نهايت، با استفاده از آزمون كوپيك كه يكي از روش­هاي پيش­آزمايي ارزش در معرض خطر است، اعتبار مدل­ها مورد سنجش و ارزيابي قرار گرفته است. نمونه آماري اين مطالعه را نرخ‌نامه­ هاي روزانه ارزهاي دلار، يورو، وون­ كره، ين ژاپن، لير ­ترك و درهم ­امارات در بازار از تاريخ 1/1/1386 تا تاريخ 31/1/1391 تشكيل مي­دهند، همچنين سبد ارزي يك بانك نمونه در تاريخ 31/1/1391 مورد بررسي قرار گرفته است. براساس نتايج حاصل از تحقيق، ارزش در معرض خطر محاسبه شده توسط مدل GECنسبت به دو مدل ديگر بيشتر است و براساس نتايج به‌دست آمده از آزمون كوپيك، اعتبار و دقت مدل GEC نسبت به دو مدل ديگر بيشتر است.