اثرپذيري الگوي مسكن روستايي از تغييرات فرهنگي و اجتماعي روستاييان مورد: شهرستان نكا

تغيير شكل روستاها به ويژه در نواحي شمالي طي دهه ­هاي اخير بسيار زياد بوده است. اين تغيير شكل، گاه به دليل تاثير فرهنگ شهر بر نما و كالبد روستاها و گاه به دليل مهاجرت­ هاي روستاييان به شهر بوده است. امروزه اين پرسش اساسي مطرح است كه چگونه مي­توان اين تاثيرپذيري از فرهنگ شهر در نماي فيزيكي روستاها را با عناصر بومي و سنتي در روستا انطباق داد. در اين تحقيق تلاش شده است تا به بررسي اثرات تغيير شاخص هاي فرهنگي و اجتماعي در روستاها بر الگوي مسكن روستايي پرداخته شود. روش تحقيق در اين مطالعه، از نظر هدف كاربردي و از نظر روش شناسي، توصيفي – تحليلي بوده است. جامعه آماري 91 روستاي بالاي 20 خانوار شهرستان نكا برابر با 57769 نفر در قالب 14572 خانوار بوده است. حجم نمونه انتخابي در سطح آبادي، تعداد 10 روستا و در سطح خانوار روستايي تعداد 256 خانوار بوده است كه به صورت نمونه گيري تصادفي ساده مورد پرسشگري قرار گرفته اند. براي تحليل استنباطي داده­ها از رگرسيون و ليزرل استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه ارتباط معني دار و نسبتاً قوي با ضريب 0/658 بين عوامل تغييرات فرهنگي و اجتماعي با الگوي مسكن روستايي وجود داشته است، به نحوي كه شاخص هاي تغييرات فرهنگي و اجتماعي حدود58/6 درصد تغييرات متغير وابسته را تبيين نموده است. پذيرش فرهنگي به تنهايي 66/8 درصد تغييرات در الگوي مسكن روستايي را توجيه نموده و گرايش به مصرف­گرايي، بيشترين تاثير را در تحليل مسير بر روي شاخص هاي رضايت مندي، پلان معماري، مقاومت و كيفيت مسكن با ضرايب 0/34، 0/29، 0/19 و0/25 بر جاي گذاشته است. در توزيع فضايي رابطه بين تغييرات اجتماعي و الگوي مسكن در هشت روستا، همبستگي مستقيم و نسبتاً كاملي وجود داشته است.