بررسي تاثير رژيم‌هاي آبياري و سوپرجاذب بر ميزان پرولين و قندهاي محلول و رابطه آن‌ها با عملكرد ماده خشك سورگوم علوفه‌اي رقم اسپيدفيد

Study the effect of irrigation regime s and superabsorbent on proline and soluble sugars and their relationship with forage dry matter of sorghum

به منظور بررسي امكان كاهش آب مورد نياز سورگوم با كاربرد سوپرجاذب و بررسي رابطه بين تجمع قندهاي محلول و پرولين با محتوي نسبي آب برگ و عملكرد ماده خشك سورگوم علوفه‌اي رقم اسپيدفيد آزمايشي در منطقه دشتك زاهدان طي سال‌هاي 1392 و 1393 بصورت كرت‌هاي خرد شده با 4 رژيم آبياري، شامل تامين 40، 60، 80 و 100 درصد آب مورد نياز گياه براساس تبخير و تعرق پتانسيل گياه در كرت‌هاي اصلي و 4 سطح سوپرجاذب 0، 75، 150 و 225 كيلوگرم در هكتار در كرت‌هاي فرعي در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار انجام شد. نتايج نشان داد كه اثر رژيم آبياري، سوپرجاذب و اثر متقابل آن‌ها بر صفات اندازه گيري شده معني دار بود. مدل‌هاي رگرسيون برآورد شده در 2 سال نشان داد كه كاربرد سوپرجاذب اگرچه در تيمار 100 درصد آبياري بر صفات مورد بررسي تاثيري نداشت اما در ساير تيمارهاي آبياري باعث كاهش تجمع پرولين و قندهاي محلول و افزايش محتوي نسبي آب برگ و عملكرد ماده خشك شد. بنابراين كاربرد 75 كيلوگرم سوپرجاذب در هكتار همراه با 20 درصد كاهش آب مورد نياز سورگوم، عملكرد ماده خشكي مشابه تيمار 100 درصد آبياري توليد كرد.

In order to investigate the possibility of decreasing sorghum water requirement with application of SAP and to investigate the relationship between the accumulation of proline and soluble sugars with relative water content (RWC) and forage yield in a sorghum variety (Speedfeed) the experiment was conducted inDashtak region of Zahedan during 2013 and 2014 seasons in a split plot with four irrigation regimes including: 40, 60, 80 and 100% of the water requirement of sorghum, calculated from pan evaporation as main plots and four amounts of SAP (0, 75, 150 and 225 kg ha-1) as subplots based on a randomized complete blocks design with three replications. The results indicated that the effect of irrigation regimes, SAP levels and interaction effects of two factors in all measured traits were significant. The regression models estimated for two years showed that although applying SAP in 100% ETc treatment had no effect on this trait in 2 seasons but in the other irrigation treatments reduced the accumulation of proline and soluble sugars and increased RWC and dry matter. Therefore, applying 75 kg SAP per hectare along with 20% decrease in the sorghum water requirement produced a dry matter yield similar to 100% water treatment.