تاثير گرايش كارآفرينانه بر عملكرد سازماني (مورد مطالعه: پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي)

(A Study of the Relationship between Entrepreneurial Tendency and Organizational Performance (Case Study: Islamic Research Institute for Culture and Thought

در عصر حاضر سرعت تغييرات و دگرگوني به حدي است ، كه هيچ يك از افراد بشر حتي در يك قرن گذشته پيش بيني چنين تغييراتي را نمي كرد. فرايند كارآفريني، فرايندي است كه طي آن در بطن يك جامعه كهن، سامان تازه اي ايجاد مي شود. يكي از دغدغه هاي مهمي كه سازمان ها را مجاب نموده گرايش به سمت فعاليت هاي كارآفرينانه داشته باشند، بحث بقا و رشد مي باشد. در نتيجه بايد اذعان داشت زمان آن فرا رسيده كه به بررسي تاثير ميان رفتار كارآفرينانه و عملكرد پرداخته شود. از اين رو هدف اين پژوهش بررسي تاثير ميان گرايش كارآفرينانه و عملكرد سازماني پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي مي باشد. براي اين منظور از روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي براي بررسي روابط ميان متغيرها استفاده شده و جامعه آماري تحقيق برخي كاركنان برحسب سطوح مختلف مديريتي و اعضاي هيات علمي و كارشناسان كه 110 نفر از 320 نفر كل كاركنان برآورد گرديد. براي تحليل داده ها از همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره و براي تاييد مدل از مدل معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج اين تحقيق نشان دهنده وجود رابطه مثبتي ميان گرايش كارآفرينانه و عملكرد سازماني به طور مستقيم و نوآوري، پيشگامي، مخاطره پذيري و رقابت تهاجمي به عنوان ابعاد گرايش كارآفرينانه بر عملكرد سازماني به طور غيرمستقيم مي باشد، اما ميان استقلال طلبي با عملكرد سازماني رابطه معناداري يافت نشد؛ بنابراين توسعه نگرش و توجه به گرايش كارآفرينانه در سازمان مي تواند در افزايش عملكرد سازماني موثر واقع شود.

One of the most important concerns which have coerced organizations to illustrate tendency toward entrepreneurial activities is survival and growth. This is, thus, to assert that time is ripe for investigating the relationships between entrepreneurial behavior and performance. This study is aimed at investigating the relationship between entrepreneurial orientations and organizational performance of the Islamic Research Institute for Culture and Thought in 2013. To do so, descriptive and correlative research methodologies were used to examine the relationships among these variables. Statistical population of this study contains a number of university staffs at different managerial levels, members of Faculty Board, and experts, who are estimated to constitute 110 persons from the total number of 320. Pearson correlation and multivariable regression methods were used to analyze data. Moreover, Structural Equation Model (SEM) was employed to affirm the model. Results show that there is a positive and direct relationship between entrepreneurial orientation and organizational performance. In addition, there is indirect relationship among innovation, leadership, risk-taking, and aggressive competition as aspects of entrepreneurial orientation, on the one hand, and organizational performance, on the other. However, there was no relationship between independence and organizational performance. Therefore, development of attitude and attention to entrepreneurial orientation in an organization can be effective in elevating organizational performance.