تأثير پاداش سازماني بر عملكرد كاركنان با نقش ميانجي انگيزش در بيمارستان‌هاي آموزشي شهر قزوين

The Impact of Organizational Reward on Employee Performance with Mediating Role of Motivation in Teaching Hospitals of Qazvin

مقدمه: نيروي انساني از مهم‌ترين منابع توليد و سرمايه اساسي سازمان محسوب مي‌شود. راهبرد مديريت پاداش به تعالي عملكرد اين نيروها كمك نموده و نقش مؤثري در جذب و ماندگاري آن‌ها در سازمان‌ها ايفا مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير سيستم پاداش بر عملكرد كاركنان اداري و پشتيباني با نقش ميانجي انگيزش در مراكز آموزشي- درماني شهر قزوين در سال 1394 انجام گرفت. روش بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي بود كه به صورت مقطعي در سال 1394 در 5 بيمارستان عمومي و آموزشي شهر قزوين و در 326 نفر از كاركنان بخش‌هاي اداري، مديريتي و پشتيباني اين بيمارستان‌ها انجام گرديد. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده عبارت بودند از پرسشنامه ويژگي‌هاي جمعيت‌شناسي كاركنان با 11 سؤال، پاداش سازماني بر اساس پرسشنامه تحقيق واروني با 8 سؤال، انگيزش كاركنان مبتني بر پرسشنامه دو عاملي هرزبرگ با 37 سؤال و ارزيابي عملكرد كاركنان بر اساس پرسشنامه تحقيق Stephen با 19 سؤال سازماندهي شد. از نرم‌افزارهاي SPSS نسخه 23 و LISREL نسخه 8.8 براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده گرديد. به منظور آزمون فرضيه‌ها از تحليل عاملي تأييدي و معادلات ساختاري استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج مطالعه حاكي از آن بود كه پاداش سازماني (پاداش دروني و بيروني) بر عامل انگيزش كاركنان بخش‌هاي اداري، مديريتي و پشتيباني اثرگذار مي‌باشد. از سويي پاداش سازماني هم به صورت مستقل و هم با نقش ميانجي عامل انگيزش بر عملكرد كاركنان اثر مستقيم و معنادار داشت (0/05≤P). بحث و نتيجه‌گيري: تلاش در جهت تأمين عوامل مؤثر بر انگيزش كاركنان در سازمان‌ها مخصوصاً مراكز ارائه دهنده مراقبت سلامت كه كاركنان با فشار كاري بالاتري رو به رو هستند، نقش مؤثري در بهبود عملكرد آن‌ها دارد.

Introduction: Human resources are the main sources of production and basic capital in every organization. Reward management is one of the effective approaches used by the organizations to attract and retain employees in their work place. The aim of this study was to investigate the effect of organizational reward system on performance of administrative and support employee through increasing their motivation in teaching hospitals of Qazvin, 2015. Methods: This cross-sectional descriptive-analytical study was conducted on 326 employees selected from three departments (administrative, support, and management) of 5 teaching hospitals of Qazvin in 2015. The questionnaires used in this study include demographic questionnaire (11 questions related to demographic characteristics), Waruni research questionnaire (8 questions related to organizational reward), Herzberg's two-factor questionnaire (37 questions related to employee motivation), and Stephen's research-based questionnaire (19 questions related to employee performance). Data were analyzed using SPSS 23 and LISREL 8.8. To test the study hypothesis, confirmatory factor analysis (CFA) and structural equation modelling (SEM) were applied. Results: Findings revealed that organizational reward (both extrinsic and intrinsic) had an influential effect on the employee motivation. Furthermore, either directly or with mediating role of motivation, organizational reward had a direct significant effect on employee performance (P≤0.05). Conclusion: Identification and increasing motivating factors in employees, especially those who are under more work pressure, can significantly improve their performance.