بستن يا نبستن، مسأله اين است: بستارگريزي واسازانه سم شپارد در نمايش دروغ ذهن

To Close or Not to Close. That Is the Question: Sam Shepard's Deconstructive Evasion of Closure in A Lie of the Mind

در صحنه نمايش هاي سم شپارد، همانند جهان فلسفي ژاك دريدا، هيچ پديده اي امر مسلم و حتمي تلقي نمي شود بلكه منظره مملو از تصاوير شناور، صحنه هاي ناتمام و ناپيوستگي است. از اين روست كه به كارگيري رويكردهاي سنتي براي استخراج معني از چنين متوني كه بنابر ماهيت چنين راهبردهايي را برنمي تابند، يكسره بيهوده مي نمايد؛ لذا اگر هيچ يك از روش هاي رايج و معمول قادر به رمزگشايي ماهيت گسيخته و مبهم آثار شپارد نيست، ضروري و منطقي است كه به اين متون از منظري نگريست كه خود واهمه اي از عدم قطعيت و ابهام نداشته و از عدم امكان دستيابي به معنايي قطعي و نهايي و "معتبر" مايوس نمي شود و اين روش همانا رهيافت "واسازي" است. شپارد با مقاومت در برابر خلق متون "كامل" يكي از مفاهيم كليدي فلسفه واسازي را به ذهن متبادر مي كند و آن مفهوم "بستار" است كه از نگاه عالمان معتقد به واسازي، فرايند نقد را مخدوش و مختل مي سازد. آشكارسازي، توضيح و تبيين حساسيت شپارد به اجتناب و يا گريز از چنين عامل سركوبگري هدف اين جستار است بدين ترتيب كه پژوهشگر مي كوشد كه ضمن مطالعه نمايش دروغ ذهن نشان دهد چگونه شپارد - كه سرسپرده انديشه اي مبتني بر پايان ناپذيري، ناپايداري و بلاتكليفي معنا است - نمايشنامه هايش را بدون محدود نمودن خوانش هاي محتمل و ممكن به پايان مي برد.

Sam Shepard's dramatic vision, like Jacques Derrida's philosophy, observes notaWorld Securely supported by metaphysical certainties, but one of discards and throwaways appeased by landscapes filled With fragments and debris. It is, therefore, pointless to employ traditional methodologies to extract meaning Out of a drama designed to resist this sort of interpretive strategy. If there is no methodology capable of resolving the factured and indeterminate nature of Shepard's drama, then it is essential to approach these plays from a perspective (deconstruction) that is unafraid of Incertainty and is not disappointed by an inability to arrive at afinal and authoritative reading. Shepard's resistance against the IIge to create "closed and "finished texts reminds one of a major subject of poststructuralist/deconstructive concern. “closure,” which—because it stifies the interpretive process—must be recognized and avoided. This article is devoted to the examination of how Shepard, who is committed to an artistic vision that accepts indeterminacy, manages to end a play Without limiting its interpretive possibilities: A Lie of the Mind is the text which will be studied to that end.